'Mijn lief is Libanees. Het was een pakketdeal: inclusief warme familie, bergen heerlijk eten en een barslecht paspoort.' Het soort paspoort waarmee je in Europa stoot op gesloten deuren, vooroordelen en administratieve rompslomp, ondervindt Fien Portier. 'Wij willen gewoon samen zijn.' 

Schuldgevoel is een van de interessantere menselijke emoties, schrijft MO*columnist Bieke Purnelle. De ene heeft er al wat meer van dan de andere. Ze zou er heel graag wat van uitdelen aan wie er ontbeert en bij machte is iets wezenlijks en structureels te veranderen, maar dat flagrant verzuimt.

‘Onze namen zijn een deel van onze identiteit,’ schrijft MO* columnist Tuly Salumu. In haar kindertijd worstelde ze met haar Congolese naam. ‘Ik nam me toen voor dat ik mijn kinderen nooit zou opzadelen met de last van een vreemde naam.’ En toch heeft ze beslist terug te komen op die keuze.

Jongens dragen blauw, meisjes roze. Zo wil het cliché. Maar ooit was dat anders, schrijft MO*columnist Geert Van Istendael. Wie kan hem uitleggen waar en wanneer het ontspoord is? 'Zou het kunnen dat de ontkerkelijking van Vlaanderen anti-emancipatorisch heeft gewerkt?'

Er is nog steeds nood aan een eerlijke geschiedenis van de kolonisatie. Dat illustreert een ludieke actie in Londen, van een man die claimde de rivier Theems te hebben “ontdekt”, schrijft MO*columniste Chika Unigwe. ‘Iets ontdekken dat al bestaat en er een andere naam op kleven is pure arrogantie.’

Nederlands leren aan anderstaligen uit de hele wereld: hoe begin je daaraan? MO*columnist en leerkracht Patricia Campailla weet dat geduld, herhaling, vertrouwen en respect sleutelwoorden zijn. Maar het allerbelangrijkste? Lesgeven met een open geest en een groot hart voor je cursisten.

Als schooldirecteur zoek je vaak naar de juiste manier om je werknemers te motiveren en probeer je de juiste beslissingen te nemen als er spanningen of problemen opduiken. Echt “baas zijn” is daarbij niet meer van deze tijd, vindt MO*columnist Sahadi Daria.

Columniste Naima Charkaoui buigt zich over de impact van je onzichtbaar voelen; door discriminatie, sociale uitsluiting of eenzaamheid. ‘Zinvol mogen bestaan is een van onze meest elementaire basisbehoeften.’

Ten huize van MO*columniste Ching Lin Pang waren ze fan van A.L. Snijders, de bedenker van het Zeer Kort Verhaal die onlangs overleed. Als eerbetoon waagt ze zich aan een eigen Zeer Kort Verhaal over haar strijdlustige Chinese studentes en haar gulle grootmoeder.

'Hoe eenzaam zijn we in deze soms duistere wereld? Is er iemand die met ons mee loopt, met "no direction home"?', vraagt columnist Jan Mertens zich af. ‘Het is alvast een beetje minder eenzaam met Bob Dylan die ergens naast me loopt’.

Kersvers MO*columnist Begijn Le Bleu maakt zich zorgen over de Belgische holle wegen. Niet alleen omwille van hun cultuurhistorische of esthetische karakter, maar vooral om hun waarde als biodiverse habitat. Kan België zich de verharding van deze wegen wel permitteren?

Soms ben je veel. Soms ben je afwezigheid. Soms besef je dat je een kwetsbaar kruispunt bent van verhalen en stromen. In urgente tijden is het soms goed om even te vertragen om dat te voelen, schrijft Jan Mertens in zijn column. En daar zijn ook de verhalen van onze voorouders.