Brazilië wil ethanolproductie vertwaalfvoudigen tegen 2025

De experten van de Interdisciplinaire Group voor Energieplanning van de universiteit van Caminas, onder leiding van fysicus Rogério Cerqueira Leite, denken dat het mogelijk is de huidige productie van 17,3 miljard liter per jaar op te voeren tot 205 miljard liter per jaar in 2025. De rest van de wereld zal tegen dan ongeveer evenveel biobrandstof produceren, schatten de experten.
In 2025 zal de globale vraag naar benzine 1,7 biljoen liter per jaar bedragen, een stijging van 48 procent. Brazilië wil tegen dan genoeg produceren om aan 10 procent van de vraag te voldoen en ook zijn binnenlandse markt te bevoorraden. Het land telt 2,6 miljoen auto’s die op bio-ethanol kunnen rijden. Van de twee miljoen nieuwe auto’s die er elk jaar bijkomen, is twee derde uitgerust om op ethanol te rijden.
Om het doel te bereiken moet de productie van ethanol per hectare minstens met 40 procent naar omhoog. Dat kan door een nieuwe technologie die hydrolyse heet en die ervoor zorgt dat alle delen van het suikerriet in brandstof worden omgezet. Het gaat om een ingewikkeld proces, waarbij taaie plantendelen worden afgebroken, en dat grote investeringen vergt om het op industriële schaal toe te passen.
De Brazilianen kunnen daarbij slechts ten dele gebruik maken van de Amerikaanse en Europese expertise, die op dit gebied veel verder gevorderd is. Het Amerikaanse systeem werkt met maïs als grondstof, wat een andere aanpak vergt. Niettemin hebben de twee landen onlangs een samenwerkingsakkoord gesloten om de markt voor biobrandstoffen internationaal te ontwikkelen.

Productiekost hoger in VS

De Verenigde Staten produceren nog altijd iets meer bio-ethanol dan Brazilië, maar hebben een productiekost die 40 procent hoger ligt. Dat verklaart waarom Brazilië in 2006 1,6 miljard liter bio-ethanol kon exporteren naar de VS, ondanks een invoerheffing van 54 dollarcent (41 eurocent) per gallon (3,8 liter). De Verenigde Staten willen hun consumptie van fossiele brandstoffen tegen 2017 met 20 procent verminderen, wat de import van biobrandstoffen nog zal doen toenemen.
De Amerikaanse bio-ethanolproductie op basis van maïs heeft als nadeel dat ze de internationale marktprijs voor maïs en soja, het alternatief voor maïs als veevoeder, de hoogte injaagt en minder energie-efficiënt is. Elke energie-eenheid die nodig is om Amerikaanse bio-ethanol te maken levert uiteindelijk 1,3 tot 1,8 delen hernieuwbare energie op, tegenover 8,3 delen voor een procédé gebaseerd op biobrandstof.
Ook de Braziliaanse bio-ethanol heeft zo zijn nadelen. De boeren vrezen dat er minder grond beschikbaar zal zijn voor voedselproductie en milieuorganisaties vrezen een verder aanslag op het Amazonewoud. Volgens Temístocles Marcelos, milieuexpert van de vakbond CUT, is voor de productie van één liter bio-ethanol 30 liter water nodig en produceert de sector weinig werkgelegenheid.

‘Meer gevangenen dan landarbeiders’

In de zuidelijke hoofdstad van de alcoholproductie, Ribeirao Preto, zijn er meer gevangenen dan landarbeiders, zegt Marcelos. De experten die de verhoging van de productiecapaciteit bestuderen, voorspellen dan weer dat het plan vijf miljoen nieuwe banen zal opleveren.
De suikerrietindustrie krijgt verder het verwijt dat ze haar arbeiders uitbuit en hun gezondheid en die van het milieu op het spel zet. In de deelstaat Sao Paolo bijvoorbeeld wordt zestig procent van de suikerrietvelden in brand gestoken om het binnenhalen van de oogst te vergemakkelijken, wat voor dikke rookwalmen zorgt.
De suikerrietindustrie verdedigt zich met het argument dat de branden nog tot 2020 wettelijk toegelaten zijn. Tegen dan moet het afbranden overbodig zijn gemaakt door de nieuwe productietechnieken, waarbij ook de bladeren van het riet worden verwerkt.