Cubaanse suikerrietindustrie trekt buitenlands kapitaal aan

“De productie van suikerriet, suiker en afgeleide producten is zich aan het herstellen”, zegt topambtenaar Liobel Pérez van Azcuba, de bedrijvengroep die iets meer dan een jaar geleden in de plaats kwam van het machtige ministerie van Suiker.

Azcuba, dat nu autonomer beslissingen kan nemen, wil het over een andere boeg gooien. Buitenlandse investeringen waren lange tijd beperkt gebleven tot enkele producenten van derivaten. Sinds vorig jaar mag ook buitenlands kapitaal in de eigenlijke suikerproductie geïnjecteerd worden.

Hoger rendement

In november werden akkoorden gesloten met de Braziliaanse Companhia de Obras e Infraestrutura (COI), onderdeel van de machtige Odebrechtgroep, en met het Britse Havana Energy.

COI en Cienfuegos, onderdeel van Azcuba, gaan dertien jaar lang een van de grote suikerrietfabrieken in het land, 5 de Septiembre, samen beheren. De Braziliaanse partner gaat in landbouwmechanisering investeren om zo het rendement te verhogen, zegt Pérez. Cienfuegos haalde laatste jaren 25.000 tot 30.000 ton per oogst, dat moet naar 90.000 ton.

Zerus, een ander onderdeel van Azcuba, en Havana Energy gaan samen een biomassa-installatie bouwen in de buurt van suikerrietfabriek Ciro Redondo, in het centrum van het land. De investering van 35 tot 40 miljoen euro moet vanaf 2015 elektriciteit opleveren die onder meer uit suikerrietafval wordt gewonnen.

Geen technologieën en geen geld

Er liggen andere voorstellen voor buitenlandse investeringen via gemeenschappelijk beheer op tafel, zegt Pérez. Er worden ook “andere mogelijkheden voor gemengde bedrijven onderzocht, vooral in de energie- en derivatensector.”

Suikerriet levert heel wat afgeleide producten op voor de voedings-, chemische, farmaceutische en biotechnologische industrie. Het gaat onder meer om veevoeder, harsen en bewaarmiddelen.

“Cuba heeft een suikertraditie van meer dan vierhonderd jaar oud, met goed personeel, goede installaties, gronden, onderzoekscentra, infrastructuur en organisatie, maar het ontbrak aan technologieën en vooral aan geld om die te kopen.”

De huidige oogst begon in november en loopt nog tot mei. Precieze cijfers wil Pérez nog niet geven maar hij verwacht een stijging met 20 procent ten opzichte van het jaar voordien.

Van zijn jaarproductie exporteert Cuba 400.000 ton naar China. Voor binnenlandse consumptie reserveert het 550.000 tot 700.000 ton.

De suikerindustrie was tot het einde van de vorige eeuw de locomotief van de gecentraliseerde Cubaanse economie.