De tijd loopt

Want, zegt hetzelfde VN-rapport, de meeste van deze kinderen sterven in de ontwikkelingslanden, aan ziekten die voorkomen of met goedkope middelen behandeld kunnen worden. Ondervoeding, bijvoorbeeld, is verantwoordelijk voor de helft van deze voortijdige doden. De cijfers staan in The Millennium Development Goals Report 2005, een uitgebreide stand van zaken waarin de VN nagaan of de armoede uit de wereld gebannen zal zijn tegen 2015.
 De aandachtige lezer van het rapport weet dat de doelstellingen niet gehaald worden, dat de armoede niet verdwijnt, dat de gevolgen van uitsluiting -letterlijk- dodelijk blijven. Er zijn enkele millenniumdoelstellingen die misschien gehaald zullen worden, voor de meeste MDG’s zal dat niet lukken. De staats- en regeringsleiders die in september samenkwamen in New York hadden het evaluatierapport ook allemaal in hun aktentas, tenminste, dat zou moeten.
Toch bleef het ijzingwekkend stil op de Algemene Vergadering, en moeten wij het herhalen van vroegere beloften al een succes vinden. De tv-spot van 11.11.11 zorgt ervoor dat het ritme van de mislukking onherroepelijk in je hoofd blijft doorklikken: elke drie seconden sterft een kind aan de gevolgen van extreme armoede. De tijd loopt, de slachtoffers zullen niet zwijgzaam blijven hun blijven aanvaarden.
De schrijnend de huidige ongelijkheid in de wereld is, werd de afgelopen maanden nog eens sterk in de verf gezet door enkele natuurrampen. De orkanen in New Orleans en Midden-Amerika, de droogte in zuidelijk Afrika en de aardbevingen in Kashmir zijn niet te voorkomen door goed bestuur of sociaal beleid, maar de gevolgen ervan voor de meest kwestsbare inwoners kunnen wel gemilderd worden als de overheid de juiste prioriteiten stelt.
Het tegendeel is vaak het geval, stelt Naomi Klein in dit nummer. Niet alleen werden de zwarte en dus arme inwoners van New Orleans dagenlang aan hun lot overgelaten, nu de politiek zich wel met de heropbouw van de stad bemoeit, blijkt ze vooral de belangen van de vrije markt te willen dienen. Nochtans was het juist de afwezigheid van een stevige overheid waardoor Katrina zo moordend kon toeslaan. Over het falen van de overheid kunnen ook de inwoners van Kashmir meespreken. De militair georganiseerde regering van Pakistan slaagde er niet in om haar humanitair optreden te coördineren en efficiënt te organiseren, waardoor honderdduizenden mensen overgeleverd bleven aan de grimmige elementen van de Himalaya.
Intussen duurde het minstens een week voordat de mondiale media een schijntje aandacht over hadden voor de modderstromen en andere verwoestingen van de orkaan Stan in Midden-Amerika. Dat de noden er dan ook veel groter zijn dan de hulp die beloofd wordt, was dan ook voorspelbaar.
Vlaamse Noord-Zuidbeweging voert momenteel een campagne rond de millenniumdoelstellingen.
Het is te hopen dat al die vrijwilligers de boodschap kunnen overbrengen dat een krimpende overheid ook minder mogelijkheden heeft om de millenniumdoelstellingen te realiseren. Met name de Europese politici moeten dat beseffen, nu ze de volgende dagen en weken de toekomst van de Europese Unie moeten bespreken onder Brits voorzitterschap. Pleiten voor een sterke overheid is echter niet makkelijk na meer dan twintig jaar neoliberale propaganda, die begrippen als staat, openbare dienstverlening en ambtenaar verdacht gemaakt heeft. Wie gelooft dat alleen de markt de armen uit hun ellende kan redden, moet dringend eens één van de 11 miljoen kinderbegrafenissen bijwonen.
Reageer op dit editoriaal