India geeft steeds minder uit aan gezondheidszorg

In 1999 spendeerde India 0,9 procent van het bruto nationaal product (bnp) aan de gezondheidszorg. Afhankelijk van de economische groei, kan dat cijfer voor 2003-2004 nog lager uitvallen, zo blijkt uit de begroting die vorige week werd voorgesteld in New Delhi. Ter vergelijking: China en Sri Lanka geven respectievelijk 2,7 en 3 procent van hun bnp uit aan de openbare gezondheidszorg.

Richard Feachem, de directeur van het Wereldwijd Fonds tegen Aids, Malaria en tuberculose, toonde zich gisteren (donderdag) erg ontgoocheld over de Indiase begroting. Het Fonds (opgericht op de top van de industrielanden van de G8 in juli 2000) heeft India 40 miljoen dollar beloofd voor de bestrijding van tbc en 100 miljoen dollar voor de strijd tegen aids. In ruil beloofde New Delhi om tegen 2010 twee procent het bnp vrij te maken voor de openbare gezondheidszorg.

Volgens Feachem is het duidelijk dat India veel te weinig investeert in een basisgezondheidszorg. Bovendien vinden veel donoren dat het Fonds dat India te veel rekent op hun geld, waarschuwde hij.

Ziekteverzekeringen worden in India verstrekt door privé-bedrijven en zijn voor de modale Indiër onbetaalbaar. Om daar iets aan te doen, wil de regering een tegemoetkoming van ongeveer twee euro bieden op de jaarpremie voor mensen die onder de armoedegrens leven. Ravi Duggal, een gezondheidsexpert op de ngo Centre for Enquiry into Health and Allied Themes (CEHAT) noemt dat voorstel “onwerkbaar” in een ontwikkelingsland als India. Zo’n jaarpremie kost in het beste geval acht euro.

Een Indiër geeft gemiddeld minder dan vier euro per jaar uit aan de gezondheidszorg, zo blijkt uit de National Health Policy, een document dat vorig jaar werd vrijgegeven. Daarin geeft de regering toe dat de overheidsinvestering in de gezondheidszorg daalde van 1,3 procent in 1990 naar 0,9 procent in 1999. Tussen die twee cijfers ligt een decennium van economische liberalisering en privatiseringen.