Inheemse volken vertrouwen REDD niet

Het conflict werd nog maar eens pijnlijk duidelijk in Bonn tijdens de derde voorbereidende gesprekronde voor de Klimaattop in november in het Mexicaanse Cancún. “We weten niet wat REDD is”, zegt Mina Setra, hoofd van de Indonesische Alliantie voor Inheemse Volken van de Archipel. “Wat we wel weten, is hoe we onze gebieden moeten beheren. Inheemse volken bezitten al millennia lang de kennis en het doorzettingsvermogen om met klimaatverandering om te gaan.” Setra vreest dat het beheer van de wouden onder REDD toegewezen zal worden aan instellingen die te weinig respect zullen hebben voor de rechten van de lokale bevolking. “Voor ons is het land niet zomaal natuurlijke rijkdom”, zegt ze. “Voor ons is het moeder, bloed, ziel en leven.”

Verschillende sprekers op de conferentie in Bonn getuigden van dezelfde vrees. Joan Carling, secretaris-generaal van het Pact voor Aziatische Inheemse Volken, geeft een pilootproject in Vietnam als voorbeeld. “Hoewel het project expliciet stelde dat de bevolking het recht had geconsulteerd en geïnformeerd te worden, gebeurde dat in werkelijkheid nooit”, zegt ze.

De vrije, geïnformeerde toestemming is een collectief recht onder de VN-verklaring voor de Rechten van Inheemse Volken. Ze bepaalt dat inheemse volken geïnformeerd moeten worden over plannen met hun land, dat ze vrij moeten kunnen debatteren over de voor- en nadelen en dat ze de plannen uiteindelijk mogen aannemen of verwerpen.

Administratie

REDD krijgt ook kritiek voor de administratieve procedures, vooral over het partnerschap dat de vergaderingen en onderhandelingen leidt. Dat partnerschap bestaat momenteel uit Japan, Brazilië en Papoea-Nieuw-Guinea.

“Het lijkt erop dat het partnerschap tot nog toe niets dan ontgoocheling bereikt heeft”, zegt David Turnbull van het Climate Action Network, een internationale federatie van milieuorganisaties. “Het partnerschap is geheimzinnig, het houdt de deur dicht voor de maatschappelijke organisaties en de betrokkenen, zoals de inheemse volken, die met hun kennis en ervaring kunnen bijdragen aan de doelstellingen. Het is van levensbelang dat de ngo’s en de inheemse volken toegang hebben tot alle documenten die de acties van REDD leiden.”