Mexicaanse schrijver Carlos Fuentes overleden

De Mexicaanse auteur overleed op 83-jarige leeftijd in een ziekenhuis nabij Mexico-stad. Dat meldde Mexicaans president Felipe Calderon, die hem omschreef als ‘universeel Mexicaan’. Enkele dagen geleden werd de schrijver opgenomen in het ziekenhuis. Naar alle waarschijnlijkheid waren hartproblemen de oorzaak van zijn overlijden. Vandaag vindt er in het Paleis voor Schone Kunsten in Mexico-stad een eredienst plaats voor de auteur.

De dood van Fuentes kwam onverwachts. De schrijver had pas het manuscript van een nieuw roman ingeleverd en vertelde zondag in een interview dat hij aan een volgend roman ging beginnen. Ook werkte hij aan enkele artikelen over Europese politiek.

Literaire trots

Fuentes werd geboren in 1928 in Panama-Stad in een Mexicaans gezin. Zijn ouders waren diplomaten en zelf is hij ambassadeur geweest in onder meer Londen en Parijs. Hij schreef ruim twintig romans, kortverhalen, commentaarstukken en filosofische beschouwingen. Als zijn meesterwerk wordt de roman De dood van Artemio Cruz genoemd.

In 1985 slaagde hij erin om als eerste Mexicaan een bestseller in de Verenigde Staten op de markt te brengen met zijn roman Gringo Viejo, verfilmd als Old Gringo. Twee jaar later won hij de Cervantesprijs, een van de belangrijkste literaire prijzen in het Spaans taalgebied. Ook werd hij vaak genoemd als kanshebber voor de Nobelprijs Literatuur en won hij in 2006 de Vier Vrijheden Award.

Politiek betrokken

Fuentes profileerde zich ook als politiek commentator. Hij stelde president Calderon verantwoordelijk voor het Mexicaanse drugsgeweld en hij sprak zich uit tegen de immigratiepolitiek die in de Verenigde Staten gevoerd werd.

Fuentes vestigde de aandacht op de Latijns-Amerikaanse cultuur in een periode waarin het grootste deel van de regio werd bestuurd door dictators en hij schreef over de hedendaagse Mexicaanse samenleving.

‘De Mexicaanse identiteit is de vrucht van een eeuwenlange vermenging’, zei Fuentes in een interview met MO*journaliste Alma De Walsche in 2000. ‘Je kunt je afvragen wat wij, Mexicanen, aan het einde van de twintigste eeuw bereikt hebben, na vijf eeuwen van vorming en misvorming, van inquisitie en hevige meningsverschillen, van ophemeling en misprijzen. Wat we bereikt hebben, is een eigen identiteit, een eigen cultuur’.