Palestijnse overheid slaat protest hardhandig neer

Palestijnse televisiezenders negeren de onlusten in landen als Tunesië, Egypte en Jemen grotendeels. Verschillende pogingen in Ramallah om te betogen uit solidariteit met de opstandelingen, werden met geweld verhinderd door de Speciale Politiediensten en andere veiligheidstroepen. Een aantal betogers werd hardhandig opgepakt, terwijl een pro-Moebarakbetoging zonder incidenten kon verlopen.

De termijn van Abbas liep al in januari 2009 af en die van zijn regering begin 2010. Toch weigert de Palestijnse Autoriteit (PA) verkiezingen te organiseren en onderdrukt ze dissidente stemmen. De PA geeft ongeveer een derde van haar budget uit aan veiligheid; weinig landen of gebieden hebben meer veiligheidspersoneel per duizend inwoners.

“We hebben eerder al een verklaring uitgestuurd waarin we waarschuwen dat de PA de mentaliteit van een politiestaat begint aan te nemen”, zegt Wissam Ahmed van de Palestijnse mensenrechtenorganisatie Al Haq in Ramallah.

Onruststokers

Ondanks de restricties kwamen zaterdag ongeveer duizend betogers op straat in Ramallah om het vertrek van de Egyptische president te eisen. De PA, die zich bewust was van de aandacht van internationale media voor de betoging, liet aanvankelijk begaan maar stuurde massaal agenten in burger om zich onder de betogers te mengen.

Alles verliep goed, tot een kleine groep demonstranten, volgens sommige bronnen ingehuurd om amok te maken, slogans tegen de PA begon te scanderen en geweld begon te gebruiken. Daarop grepen de veiligheidsdiensten in, arresteerden ze verschillende demonstranten en werden schoten in de lucht gelost.

IPS sprak met een aantal studenten van de Birzeit-universiteit die bij een politiekantoor wachtten op nieuws van hun gearresteerde vrienden. “We wilden niet dat er partijslogans gescandeerd of getoond werden”, zegt de twintigjarige Ombar Abu Ghosh, die zelf enkele uren werd vastgehouden. “We vroegen ook om geen vlaggen van fracties mee te brengen. We willen van meet af aan duidelijk maken dat het om eenheid onder Palestijnen ging en om solidariteit met onze broeders en zusters in Egypte en Tunesië.”

“Maar die pro-Abbasbetogers maken altijd problemen, ze proberen verdeeldheid te zaaien. Het is een strategie die ook in Cairo gebruikt wordt. Toen we ze Fatah-vlaggen zagen bovenhalen, wilden we vertrekken.”

IPS zag met eigen ogen groepen jonge mannen vertrekken bij het politiekantoor met spandoeken en borden op weg naar de betoging.

Geen volksopstand

Ondanks Abbas’ nauwe banden met Moebarak en zijn gebrek aan populariteit is de kans klein dat er in Palestina een grote volksopstand komt in de Westelijke Jordaanoever of in Gaza. Politieke verdeeldheid, de Israëlische dreiging, desillusie en uitputting zijn maar enkele van de redenen waarom de Palestijnse straat niet rijp is voor grote betogingen zoals in Egypte.

“We hebben decennia van politieke strubbelingen meegemaakt en twee volksopstanden, maar niets heeft ons dichter bij vrede gebracht”, zegt winkelier Aziz Zabanah. “Integendeel: we zijn zwakker en armer dan voordien.”