Ravage remt hulp in de Filipijnen

Vijf dagen nadat de supertaifoen Haiyan de eilanden Samar en Leyte trof, is er nog steeds veel onzekerheid over de schaal van de vernieling en de menselijke kost. De Filipijnse regering schat dat er 2500 doden gevallen zijn. De financiële schade wordt op 14 miljard dollar geschat. In totaal zijn wellicht 4 miljoen mensen getroffen door de supertaifoen. Volgens Oxfam zijn er momenteel 748.572 mensen op de vlucht.

De infrastructuur in de getroffen eilanden is er erg aan toe: vele wegen zijn onbruikbaar, de elektriciteit is op vele plaatsen afgesloten, telefoonlijnen worden voortdurend onderbroken, en er is weinig plaats om hulptenten op te zetten.

In de omgeving van de zwaar getroffen stad Tacloban, waar ondertussen de hulpverlening gearriveerd is, zijn er nog vele “blinde vlekken.” Een groot aantal zieken en gewonden wachten er op medische hulp. ‘De situatie zal ongetwijfeld verbeteren door de schepen, helikopters en vliegtuigen die net arriveerden vanuit de VS’, zegt Kris Vanslambrouck, de verantwoordelijke partnerwerking Azië van 11.11.11. ‘Door de hulp van de V.S. is de luchtvloot nu drie keer zo sterk en dat zal ervoor zorgen dat de hulpgoederen sneller ter plaatse kunnen komen. Hopelijk zullen de blinde vlekken die er nu nog zijn spoedig verdwijnen.’

Slechte voorbereiding

Er kwam heel wat kritiek op de Filipijnse regering en haar trage reactie op de ramp.Vanslambrouck relativeert die kritiek: ‘Qua evacuatie hebben ze wel vrij goed hun werk gedaan. Het probleem is dat vele noodvoorraden door de enorme kracht van de storm onder het puin zijn terechtgekomen. Ook zijn vele lokale regeringsgebouwen met de grond gelijk gemaakt, wat de bestuurlijke capaciteit natuurlijk vermindert.’ De lokale regeringen worden momenteel vervangen door internationale en lokale hulporganisaties, maar dit gebeurt te langzaam, rapporteert Hanneke Van Eldik Thieme, Coördinator Zuidkantoor Azië van 11.11.11.

Daarbij is het politieke systeem van de Filippijnen niet ideaal om een rampenplan uit te werken, schrijft Max Fisher van de Washington Post. De lokale regeringen in het erg diverse land krijgen namelijk heel wat autonomie. Dat maakt het moeilijk voor het centrale niveau om grote infrastructuurprojecten of nationale rampenplannen op te zetten.

Belgische hulp

De Belgische hulporganisaties ter plaatse doen hun best om de lokale bevolking te helpen. De noodhulpcoördinatie 1212 lanceerde vandaag de actie Haiyan 2121 , Artsen zonder Grenzen is terplaatse met mensen en materieel, en deze namiddag lanceerden ook de structurele ngo’s hun gezamenlijke campagne om middelen in te zamelen voor heropbouw. 11.11.11, CNCD-11.11.11, Trias, Bevrijde Wereld, Geneeskunde voor de Derde Wereld, Wereldsolidariteit, Plan België, Disop, Entraide et Fraternité, KIYO, VIA Don Bosco en SOS Kinderdorpen gebruiken allemaal het rekeningnummer 11-11 (vermelding Heropbouw Filipijnen).

‘De consensus onder de hulpverleners is momenteel dat de prioriteit uitgaat naar het brengen van het nodige eten, water en onderdak naar zoveel mogelijk plaatsen. Dit wil zeggen dat de logistieke nachtmerrie van transport te vinden een prioriteit is,’ rapporteert Van Edlik Thieme. De structurele hulp zal op termijn ook zeker nodig zijn. Voor de iets langere termijn vragen de structurele ngo’s dat de Filipijnse regering voor haar verantwoordelijkheid opneemt en een coördinerende rol speelt; dat de bevolking en de lokale organisaties nauw betrokken worden bij de noodhulp en wederopbouw, én dat er bindende engagementen komen van de westerse landen in het kader van de klimaatdelingen (die momenteel plaatsvinden in Warshau).

In Warschau beslisten de vertegenwoordigers van de Belgische middenveldorganisaties een 24-uren hongerstaking te houden in solidariteit met de Filipijnse onderhandelaar op de conferentie, die zelf ook in hongerstaking ging om te protesteren tegen het gebrek aan actie en engagement in de jarenlange klimaatonderhandelingen.

Corruptie

De Filipijnse minister van Financiën, Cesar Purisma, schat dat de Filippijnse groei met 1 procent zal dalen door de gevolgen van de superstorm. Een bijkomende bezorgdheid van de hulpverleners is dat de financiële hulp in de foute handen terecht kan komen. Corruptie is een groot probleem in de Filipijnen. In september dit jaar kwam er een grootschalig schandaal aan het licht waarbij Filipijnse parlementsleden zo’n 220 miljoen dollar, bedoeld voor sociaal werk, in hun eigen zakken stopten.

De Freedom From Debt Coalition (FDC) besloot gisteren ReliefWatch op te starten om de corruptie tegen te gaan. FDC zou de verdeling van de geldstromen nagaan via een open source databank en ook de financiële hulp op lange termijn onder de loep nemen.