Te weinig steun voor familiale landbouw in Congo

Alliantie AgriCongo is een samenwerkingsverband tussen zes Belgische ngo’s - Trias, Vredeseilanden, Oxfam Solidariteit, Diobass, Solidarité Socialiste en SOS Faim - en zestien Congolese boerenbewegingen. De alliantie werd in 2010 opgericht en ijvert voor meer steun aan familiale boeren in Congo. Beleidsmakers binnen en buiten Congo erkennen de kleinschalige gezinslandbouw onvoldoende als motor voor duurzame ontwikkeling. AgriCongo wil daar verandering in brengen.

De alliantie stelde zich gisteren voor het eerst voor aan het ruimere publiek. Jean-Jacques Grodent, woordvoerder van AgriCongo, legt uit dat dit een uniek Zuid-Noordpartnerschap is waarin het Zuiden bewust als eerste wordt genoemd: ‘De dynamiek ligt in het Zuiden en de zes Belgische ngo’s begeleiden hen, met respect voor hun eigen identiteit’.

Belangrijk lobbywerk

‘Familiale landbouw biedt een oplossing voor het hongerprobleem in Congo’, stelt Grodent. Kleinschalige gezinslandbouw wordt echter verwaarloosd door overheden, en door de aanhoudende voedselcrisis blijven de boeren kampen met grote problemen.

Maar de landbouwers slagen er in toenemende mate in om zich zowel op lokaal als regionaal vlak te verenigen. Daardoor verwerven hun landbouworganisaties stap voor stap een stem in het politiek debat. Zo hebben ze zich de voorbije maanden door belangrijk lobbywerk actief kunnen mengen in de totstandkoming van een kaderwet voor de landbouwsector. Daarvoor werden ze bijgestaan door AgriCongo. Maar Ivan Godfroid, raadgever voor Vredeseilanden, legt uit dat dit zeker niet het eindpunt is: ‘Naast een landbouwwet streeft de beweging ook nog naar een waterwet, een energiewet en een wet rond veeteelt’.

Het bedrag dat jaarlijks wordt gespendeerd aan landbouw bedraagt minder dan één procent van het nationale budget.

AgriCongo zorgde verder ook voor een aantal nationale bijeenkomsten voor landbouworganisaties in Congo. Daarnaast formuleerde de alliantie een steunprogramma voor familiale landbouw bij de Belgische ontwikkelingssamenwerking.

Kansen voor familiale landbouw

Daarnaast werd ook het boek ‘Changer l’agriculture congolaise en faveur des familles paysannes’ van auteur Frans Van Hoof voorgesteld. Dit boek kwam er op initiatief van AgriCongo. In het boek wordt de waarde van familiale landbouw in Congo mooi weergegeven.

‘Het is beslist geen inventaris van alle initiatieven en organisaties die aanwezig zijn in Congo maar dient wel als een belangrijke getuigenis’, stelt Godfroid. ‘Het boek beklemtoont de kansen, mogelijkheden en nieuwe trends die zich in Congo afspelen, maar ook de complicaties en uitdagingen waarmee de landbouwers te maken krijgen. Het gaat onder andere over financieringsproblemen, de moeilijke toegang tot grond, de belangrijke plaats van de vrouw in dit verhaal en de vermarkting van de landbouw.

De lancering van het boek in Kinshasa vorige week was een groot succes. Het geeft de organisaties een gezicht, de boeren putten er enorm veel zelfvertrouwen uit en het belang van hun werk wordt eindelijk naar waarde geschat. ‘Maar ook voor de politieke besluitvormers in Congo is deze publicatie van groot belang, zij weten namelijk veel te weinig af van familiale landbouw’, legt Godfroid uit. ‘Het bedrag dat jaarlijks wordt gespendeerd aan landbouw bedraagt minder dan één procent van het nationale budget.’ Daarnaast is het een belangrijke bron van informatie voor ontwikkelingsagentschappen want ook zij begrijpen soms niet goed genoeg hoe belangrijk deze kleinschalige landbouw is voor Congo.