Vrije Syrische Leger verovert Taftanaz luchtmachtbasis

Een stuk of elf helikopters staan verspreid over het pas veroverde vliegveld op nog geen vijfhonderd meter van het stadje Taftanaz. Op andere plaatsen in de basis zouden bij elkaar 64 helikopters en 22 tanks staan. Ze zijn amper te zien, want dichterbij mogen journalisten niet komen. Het Vrije Syrische Leger is een dag nadat ze de basis op het leger hebben veroverd bezig de buitgemaakte munitie te verplaatsen. En het is gevaarlijk. In de lucht klinkt nog geregeld gedonder van overvliegende MIG’s van het leger die het op de basis gemunt hebben. Af en toe klinken er schoten. In het kantoortje bij een checkpoint van het Vrije Syrische Leger, een kleine tweehonderd meter van de basis, ligt een afgeschoten hand en een voet van een rebel.

Om de Taftanaz basis wordt al maanden gevochten. Nadat opstandelingen het aangrenzende dorp in april bezette, doodde het Syrische leger als vergelding nog 82 dorpelingen. Het recente verlies van de basis betekent voor het Syrische Leger een zware slag. De toevoer naar het noorden zal ingewikkelder worden en de luchtaanvallen moeilijker. Dat laatste lijkt vooral de reden van de hernieuwde aanvallen op het vliegveld de afgelopen week. De luchtaanvallen drukken zwaar op het Vrije Syrische Leger en kostten vele slachtoffers in talloze steden en dorpen. Het Vrije Syrische Leger richt haar pijlen recentelijk dan ook op vliegvelden om dit dodelijke gevaar te temperen. Zo liggen ook militaire vliegvelden in Aleppo en Azaz nadrukkelijk onder vuur.

Bassel Stef (21) zag de vele slachtoffers van de luchtaanvallen en beschietingen in de regio binnenkomen. De derdejaars student medicijnen runt met een team van dertien vrijwilligers het enige veldhospitaal van het nabijgelegen stadje Maared-Musreen. In een provisorisch ingerichte hulppost in een oud mortuarium ontvangt hij dagelijks tien patiënten, waarvan zeven slachtoffers van het oorlogsgeweld. Na zware gevechten zijn dit er veel meer, zegt hij gelaten. Op een laptop naast een houtkachel laat een jonge broeder zien hoe de slachtoffers er aan toe zijn als ze binnenkomen. Sommigen missen een arm, anderen zijn al overleden als ze binnenkomen en er zitten kinderen tussen. Wanneer ze enigszins zijn opgelapt vertrekken ze naar het nabijgelegen dorp Atma of naar Turkije om te worden geopereerd, zegt hij rustig.

Een dag na de inname van de luchtmachtbasis is het volledig aan puin geschoten stadje Taftanaz vrijwel uitgestorven. De inwoners zijn vertrokken naar een vluchtelingenkampen in het nabijgelegen Atma of Turkije. Door de straten klinken nog af en toe schoten en in de verte klinkt het gebulder van tanks. In de moskee liggen de speakers die normaal oproepen tot gebed tussen het puin naast de minaret van de moskee. Alleen de boeken staan netjes opgestapeld op een kast, voor de rest is het net als de meeste huizen in het dorp een totale chaos. Bomkraters ontsieren de straten en af en toe steekt zelfs een niet ontplofte raket uit de grond.

In Maared-Musreen zijn de winkels ondanks de dagelijkse beschietingen door het leger nog open en lopen de mensen door de met vlaggen van het Vrije Syrische leger versierde straten. „Alleen als het regent is het rustig,” zegt een inwoner door het geluid van een overvliegende MIG heen. Hij tuurt gespannen naar de lucht en houdt zijn geschrokken kleindochter tegen zich aan. „Veertig meter verder sloeg vier dagen geleden nog een raket in. Er kwamen vier mensen om van hetzelfde gezin,” zegt hij somber. Wanneer er ook ontploffingen klinken draait hij zich om en loopt een moskee in. Een paar meter verderop is een bulldozer is bezig de brokstukken van een getroffen woonhuis af te voeren. Daar kwamen twee dagen eerder nog tien mensen om en raakten 22 gewond.