“Walvisvangst is geen Japanse traditie”

Commerciële walvisvangst is sinds 1986 verboden. De International Whaling Commission (IWC) moet daarop toezien. Een aantal landen waaronder Japan, Noorwegen Denemarken en IJsland omzeilen dat verbod onder het mom van wetenschappelijk onderzoek. Volgens Wouters heeft dat onderzoek nog geen enkel resultaat opgeleverd.

Het excuus van de Japanse regering is dat het traditie is in Japan. Volgens Wouters, bio-ingenieur en japanologe van opleiding, is het hooguit in een viertal dorpen (Abashiri, Ayukawa, Wadaura en Taji) traditie en hebben ze daar in de rest van Japan amper van gehoord. Ze ziet een soort omgekeerd imperialisme eerder als reden. Het feit dat het Westen er zo tegen gekant is, is voor hen net een reden om er mee door te doen. “Ze zijn niet pro-walvisvangst, maar anti-antiwalvisvangst,” aldus Wouters.

Dolfijnen

Het verbod geldt dan ook enkel voor de echte walvissen. Dolfijnen vallen daar niet onder. Jaarlijks worden in het Japanse stadje Taji 23 000 dolfijnen op zeer brutale wijze gedoo

Jaarlijks worden in het Japanse stadje Taji 23 000 dolfijnen op zeer brutale wijze gedood.

De film ‘The Cove’ bracht dat in 2009 aan het licht. Het slachten van die dolfijnen is op dit moment eigenlijk maar een bijproduct van het vangen van levende dolfijnen voor dolfinariums. Een levende dolfijn kan tot 150 000 dollar opbrengen, een dode slechts 600 dollar. Het vlees is niet zo populair waardoor ze het proberen aan de man te brengen als echt walvisvlees. Daarnaast bevat het vaak veel zware metalen zoals kwik en kan het schadelijk zijn voor de gezondheid. Dat komt door vervuiling van de industrie. 

Andere oorzaken

Niet enkel de jacht zorgt er voor dat alle walvisachtigen in onze oceanen en rivieren bedreigd zijn. Geluidspolutie door onder andere sonar verstoort de hersenen van de dieren met desoriëntatie of zelfs hersenbloeding tot gevolg. Daarnaast zijn walvisachtigen ook vaak betrokken bij aanvaringen met schepen. In 68 procent van de gerapporteerde gevallen is dat dodelijk. Waarschijnlijk zijn er heel wat aanvaringen die niet worden gerapporteerd. De visvangst en daarmee gepaard gaande habitatdegradatie dragen ook hun steentje bij.