'Wil je dat ik bloemen gooi wanneer zij op ons schieten?'

CfP tracht verandering te brengen in het samenleven van Israëli’s en Palestijnen door middel van interactief theater. Het onderwerp van de toneelstukken is steevast het Israëlisch-Palestijns conflict. Het publiek wordt enerzijds uitgenodigd om mee na te denken over mogelijke conflictoplossingen. En anderzijds krijgen ze een zo realistisch mogelijk kader. Nogal wat theaterstukken worden opgevoerd in de Palestijnse Gebieden, waarbij busdiensten worden ingelast voor het Israëlische publiek. Het toneel speelt zich steeds op straat af, om zoveel mogelijk mensen te betrekken. ‘Het is de ideale manier om de realiteit bloot te leggen en vertrouwen te winnen’, zegt Nour Shehadah, een van de stichtende krachten van CfP. ‘Het verruimt de blik van de beide partijen op het conflict en resolutie.’ Op de vraag of CfP wel echt effect heeft, verdedigt Assaf Yacobowitz zijn organisatie: ‘Elk jaar trekt het toneel meer volk. Het laat echt een indruk na wanneer de mensen een Israëli serieuze kritiek zien uiten tegen het Israëlische leger.’

CfP organiseert ieder jaar ook een binationale herdenkingsdag als alternatief voor Jom Hazikaron, de dag waarop de Israëlische slachtoffers van Israëlische oorlogen en terroristische aanslagen herdacht worden. De alternatieve herdenkingsdag die CfP organiseert herdenkt zowel het Israëlisch als Palestijns verlies en beoogt zo het discours te veranderen.

Gezamenlijk leed

Shehadah verzette zich al als jonge tiener tegen de Israëlische bezetting. Als actief lid van de strijdende vleugel van de huidige politieke regerende partij Fatah, kwam hij regelmatig in aanvaring met het Israëlische leger en belandde tot drie keer toe in de gevangenis. Toen hij meer en meer geconfronteerd werd met het menselijk leed dat geweld met zich meebrengt, besefte hij dat gewelddadig verzet niets zou opleveren. In 2001 werd zijn jongere broer neergeschoten door het Israëlisch leger en belandde in een coma. In 2003 verloor hij vier van zijn beste vrienden.

Toch was het aanvankelijk nog moeilijk voor Shehadah om in gesprek te gaan met de Israëli’s. ‘Zij schieten op ons en wij worden verondersteld bloemen terug te gooien?’, aldus Shehadah over zijn aanvankelijk scepticisme. Wanneer hij echter de verhalen van de Israëli’s hoorde, besefte hij al snel dat zij evengoed vrienden en familie verloren in het langdurige conflict. ‘Palestijnen én Israëli’s lijden samen onder de bezetting. Waarom oordeelde ik vooraleer ik hen kende?’, zegt de Palestijn. Toen hij in 2005 werd gevraagd om te helpen bij het oprichten van het CfP, ging hij dan ook graag op dat verzoek in.

Israëli in collectieve ontkenning

Ook Yacobowitz onderging een hele transformatie. Ondanks zijn opvoeding in een progressief gezin, was hij niet op de hoogte van de realiteit van de Israëlische bezetting. Onwetendheid over de bezetting en haar gevolgen is veel voorkomend in de Israëlische samenleving. ‘Het heeft te maken met de Israëlische instelling van niet de boeman te willen zijn,’ legt Yacobowitz uit, ‘we zijn het gewoon om slachtoffers te zijn.’

Ook tijdens zijn vijf jaar lange legerdienst besefte Yacobowitz niet wat de bezetting precies betekende, getuigt de Israëliër. ‘Ik was nog steeds afgeschermd van de realiteit van het conflict,’ verklaart hij, ‘eerst was ik piloot, dan coördineerde ik de vechtvliegtuigen van op de grond, maar ik besefte niet de gevolgen van mijn acties.’ Na zijn legerdienst begon hij meer en meer de Palestijnse Gebieden te bezoeken en werd hij met zijn neus tegen de feiten gedrukt. Tijdens de Gaza-oorlog van 2008-2009 kreeg Yacobowitz een paniekaanval door hetgeen hij moest doen en te zien kreeg. Toen voelde hij zich volledig vervreemd van het Israëlische leger. Kort daarna sloot hij zich aan bij CfP.

Een assertiever Europa

Soemoed Vlaanderen overhandigde vrijdag 27 september een petitie bij het Kabinet van Van Rompuy. De petitie, oorspronkelijk een initiatief van vzw kinderrechtenhuis Alken, eist dat de EU de druk op Israël verhoogt zodat er een einde komt aan de blokkade van de Gazastrook en de uitbreiding van de illegale Israëlische nederzettingen in de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem. CfP vindt deze petitie erg belangrijk en hoopt dan ook dat de EU de druk op de Israëlische regering verhoogt. Momenteel tourt de groep ook in Europa om de Europeanen aan te zetten meer voor de Palestijnse kwestie op te komen.

Uit het rapport ‘Trading Away Peace’ dat in oktober 2012 gepubliceerd werd door verschillende Europese organisaties waaronder Broederlijk Delen, bleek dat de EU gemiddeld vijf keer meer producten importeert van de illegale nederzettingen dan van de Palestijnse bevolking zelf. De petitie van Soemoed Vlaanderen eist dan ook dat de directe en indirecte steun van de EU aan de nederzettingen moet worden stopgezet, onder andere door de correcte etikettering van Israëlische nederzettingsproducten en de uitsluiting van nederzettingen uit bilaterale akkoorden. Dit is nog niet het geval, maar de EU stelde zich recentelijk wel al iets assertiever op wat betreft de nederzettingen door de financiering van Israëlische activiteiten in de Bezette Gebieden aan banden te leggen.