Hoe één foto de wereld veranderde voor dit meisje en haar gezin

In Bhopal, India, lijden zowat 100.000 mensen aan chronische ziekten die het gevolg zijn van de grote gasrampmet een fabriek van Union Carbide in 1984.

Omdat heel veel kinderen nog steeds enkel vergiftigd water drinken, blijft het aantal slachtoffers toenemen. Die realiteit wou de Italiaanse fotograaf Alex Massi in beeld brengen.

Een van de slachtoffers, de nu 21-jarige Sachin, is verlamd. Hij woont in een typisch huis dat opgetrokken is uit leem en koemest. Tijdens een bezoek dat Alex Massi aan hem bracht in 2009 begon het plots te regenen. Sachins jongste zusje, Poonam, toen zes jaar, zette zich in die gietende regen om af te koelen van de verschroeiende zomerhitte.

De Zweedse The Photographers Giving Back Awards kenden Massi in 2011 vijfduizend dollar toe voor één van de beelden die hij toen maakte. Het geld moest gebruikt worden om een langetermijnplan voor Poonams welzijn te financieren, dat haar familie moest helpen om uit de extreme armoede te ontsnappen.

Die kans werd door het hele gezin omarmd en zorgt er alvast voor dat Poonam en haar één jaar oudere zus Jyoti met veel energie en ambitie naar school gaan. Ze zijn nu bijna klaar om aan de middelbare school te beginnen, maar dromen al van hoger onderwijs later.

Massi wil 125.000 dollar ophalen.

Alex Massi heeft intussen een crowdfunding campagne opgestart om 125.000 dollar op te halen. Daarmee wil hij de verdere schoolcarrière van de twee meisjes financieren, een ruimer onderwijsproject voor arme kinderen in buurten met gecontamineerd water in Bhopal opzetten, en zelf de ontwikkeling van deze levens blijven fotograferen.

Dat laatste is ook belangrijk, want anders groeit het cynisme bij de bevolking van Bhopal, die bij elke verjaardag van de gasramp ladingen journalisten en fotografen voor slechts een dag ziet neerstrijken. Veel van die passerende journalisten beloven hulp, of wekken die verwachting bij de mensen, zonder dat er ook effectief hulp komt achteraf.

Een van de eerste zaken die Massi met het opgehaalde geld moest betalen, was de begrafenis van de grootmoeder van Poonam die vorig jaar plots overleed. Dikwijls zorgen de kosten van zo’n gebeurtenis, gekoppeld aan het inkomensverlies door de ceremonies die ervoor nodig zijn, voor een nieuwe cyclus van schulden en verarming. Dat kan voor de Jadevs ditmaal vermeden worden.

Maar de steun voor de familie wordt bij voorkeur geïnvesteerd in onderwijs voor de meisjes en in zaken die de kans op een beter inkomen verhogen, zoals een stootkar waarmee Poonams vader nu eieren, mazis, papayas en mango’s verkoopt. Ook Poonams moeder werkt hard om het gezin er bovenop te helpen. Zij bakt en verkoopt rijstcakes. Samen hopen hun ouders over enkele jaren  een eigen winkeltje te kunnen openen.

Poonam zelf hoopt onderwijzeres te worden. Om Poonam en Jyoti de beste kansen te bieden op kwaliteitsvol onderwijs zouden ze naar een kostschool buiten Bhopal moeten kunnen, zegt Massi. Hij wil dat midden dit jaar al in gang zetten.

Inschrijvingsgeld, boeken, uniformen en vervoer samen zou dat over zeven jaar 41.000 dollar kosten. Als dat geld niet opgehaald wordt, wil Massi sowieso de onderwijskosten in een gewone school zelf betalen.