Visvangst wordt grof onderschat

“De vangsten zijn zo ondergerapporteerd dat je het je bijna niet kan voorstellen”, zegt David Pauly, visserijexpert aan de Canadese Universiteit van British Columbia. Pauly werkt mee aan het project “Sea Around Us”, dat wil reconstrueren hoeveel vis er tussen 1950 en 2004 uit de zee is gehaald. In het geval van een twintigtal eilanden in de Stille Oceaan is het verschil tussen zijn schatting en de officiële statistieken dramatisch. In de officiële cijfers werden namelijk de vangsten van traditionele vissers niet meegeteld.

Uit een ander onderzoek bleek dat de recreatieve visvangst rond Hawaï dubbel zo groot is als de officiële cijfers aangeven. Het gevolg is dat driekwart van de vissoorten rond de koraalriffen zwaar is overbevist. De cijfers werden gepresenteerd op het elfde Internationale Symposium over de Koraalriffen in Fort Lauderdale, Florida.
Pauly vermoedt dan ook dat de officiële statistieken van de VN-Voedsel- en Landbouworganisatie FAO de ware vangsten grof onderschatten. De informatie die de landen op vrijwillige basis verstrekken wordt niet gecontroleerd. De cijfers geven bovendien vaak slechts de hoeveelheid vis weer die een land exporteert, in plaats van de werkelijke vangstcijfers. De gegevens zijn allesbehalve compleet, maar toch worden ze door wetenschappers en politici gebruikt om beslissingen te nemen over vangstquota, met ernstige gevolgen voor het milieu.
In heel wat arme landen halen de mensen hun voedsel zelf uit de zee, omdat ze het anders zouden moeten importeren. Dat geldt in het bijzonder voor de kleine eilandstaten in de Stille Oceaan. Aangezien de vangsten van traditionele vissers groter zijn dan verwacht en die niet voorkomen in de FAO-cijfers “moet de commerciële overbevissing nauwlettend in de gaten worden gehouden”, zegt David Zeller van Sea Around Us. “Anders dreigt voedselgebrek voor de kustgemeenschappen.”
Mozambique
De FAO-statistieken geven bijvoorbeeld aan dat de gemiddelde inwoner van Mozambique, een land met 2500 kilometer kust, slechts drie kilo vis per jaar eet. Het wereldwijde gemiddelde bedraagt zestien kilo, merkt onderzoekster Jennifer Jacquet op. “De lokale vangsten worden gewoon niet meegeteld”, zegt Jacquet. In sommige gebieden bleek de vangst zes keer groter dan de officiële cijfers lieten uitschijnen.
Het probleem is dat Mozambique op basis van die onvolledige statistieken Europese trawlers het recht heeft verkocht om op garnaal te komen vissen. De Europese boten hebben enorme bijvangsten die zomaar overboord worden gekieperd. Die verspilling brengt het overleven van de kustvissers in gevaar, waarschuwt Jacquet. “Het is zoals het verhaal van Robin Hood, maar dan omgekeerd. Je steelt van de armen om het aan de rijken te geven.”