Indiase groei leidt te weinig tot sociale vooruitgang

Eind dit jaar lopen de Millenniumdoelstellingen van de Verenigde Naties af, inspanningen om armoede de wereld uit te helpen. Ze zullen vervangen worden door de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG’s). India telt een zesde van de wereldbevolking en zal dus mee het wereldwijde plaatje bepalen in de periode na 2015.

Een VN-rapport dat vorige week werd gepresenteerd, looft India’s inspanningen om in de afgelopen vijftien jaar het aantal armen op zijn grondgebied te halveren, tot 270 miljoen vandaag. Ook is het land goed op weg om de doelstelling van gendergelijkheid in het onderwijs te halen tegen het einde van dit jaar.

Maar met het versterken van de positie van Indiase vrouwen is het slechter gesteld. “Het aandeel van vrouwen met een behoorlijke baan (buiten de landbouwsector), blijft laag. En in het parlement zijn vrouwen ondervertegenwoordigd”, zo staat in het rapport te lezen.

De klemtoon moet blijven liggen op zowel economische groei als sociale uitgaven, luidt de aanbeveling. Experts noemen dat een grote uitdaging vanwege de nieuwe hindoe-nationalistische regering, die de uitgaven in de sociale sector al fors heeft teruggedrongen.

Industriële groei

Economen menen dat India zijn economische groei moet afwegen tegen zijn inspanningen voor armoedebestrijding, want armoede kan de vooruitgang als gevolg van een hoog bruto binnenlands product (bbp) teniet doen.

“Armoedebestrijding moet ook na 2015 centraal staan op de ontwikkelingsagenda”, verklaart Parvati Singhal, econoom en hoogleraar aan de Jawaharlal Nehru-universiteit in Delhi.

“Een belangrijke reden voor de aanhoudende armoede in India is de ondermaatse industriële groei.”

“Een belangrijke reden voor de aanhoudende armoede in India is de ondermaatse industriële groei”, zegt Singhal. “We hebben robuuste groei nodig in de industriële sector om werkgelegenheid te creëren, de armoede te verminderen en de lonen permanent te laten stijgen. Een hoger inkomen als gevolg van groei blijft het beste middel tegen armoede.”

Hoewel de derde grootste economie van Azië vooruitgang boekt op het gebied van armoedebestrijding, is de malaise ironisch genoeg zichtbaarder geworden. Dakloze bouwvakkers, bedelaars en kindarbeiders zijn de keerzijde van de welvarende grootsteden in India.

Cijfers van de VN tonen aan dat 93 miljoen mensen in India in sloppenwijken leven. In hoofdstad New Delhi is dat de helft van de bevolking. In de metropool van Mumbai, met 19 miljoen inwoners, wonen 9 miljoen mensen in krottenwijken, in vergelijking met 6 miljoen amper 10 jaar geleden.

Kindersterfte

Daarnaast blijft de Indiase volksgezondheid achter, vooral op het vlak van kindersterfte en gezondheid van de moeder. Volgens de Wereldbank is India goed voor 21 procent van de doden bij kinderen onder de vijf jaar. De moedersterfte bedraagt 190 op 100.000 levend geboren kinderen. In landen als Ecuador en Guatemala is dat respectievelijk 87 en 140.

Activisten pleiten daarom voor grotere investeringen in de gezondheidszorg. India spendeert vandaag amper 1 procent van het bbp aan gezondheid, de helft van buurland China bijvoorbeeld. Rusland en Brazilië, twee andere BRIC-landen, reserveren zelfs 3,5 procent van hun bbp voor gezondheidszorg.

“Een focus op duurzame, inclusieve en gebalanceerde groei is cruciaal voor armoedebestrijding”, zegt Ranjana Kumari, directeur van de ngo Centre for Social Research in Delhi. “Er is een ongelijke verdeling van de rijkdom in India. Het geld is in handen van enkele mensen, terwijl de massa ploetert om twee maaltijden op een dag te hebben. Deze ongelijkheid moet aangepakt worden. Er is geen conflict tussen groei van sociale rechtvaardigheid en bbp-groei: ze moeten beide in tandem werken, dat is de sleutel tot succes.”

Groene revolutie

Op de presentatie van het VN-rapport hield ondersecretaris-generaal Shamshad Akhtar een pleidooi voor een nieuwe groene revolutie, die kan helpen om de honger te bestrijden – niet alleen in India maar in heel Zuid-Azië.

Met 8 procent van de Indiase bevolking die in de landbouw werkt, is duurzame ontwikkeling onmogelijk zolang de Indiase boeren niet uit de armoede worden getild, werpen onderzoekers tegen.