Israël dwingt duizenden Afrikanen terug naar huis

De voorbije jaren heeft de overheid geprobeerd ze het land uit te dwingen met onbeperkte opsluiting en de afkeuring van 99,9 procent van de asielaanvragen.

Sommige Soedanese migranten werden bij hun terugkeer gearresteerd, gefolterd en beschuldigd van verraad omdat ze naar Israël waren vertrokken. Ook Eritreeërs lopen risico op misbruik, zegt HRW in het 83-pagina’s tellende rapport Make Their Lives Miserable:’ Israel’s Coercion of Eritrean and Sudanese Asylum Seekers to Leave Israel.

In 2006 begonnen Eritreeërs en Soedanezen in grote aantallen Israël binnen te stromen, op de vlucht voor misbruik en vervolging in hun thuisland. Toen Israël de grens met Egypte eind december hermetisch afsloot, waren zo’n 37.000 Eritreeërs en 14.000 Soedanezen het land binnengekomen. Maar de voorbije jaren heeft de overheid moedwillig geprobeerd ze het land uit te dwingen met onbeperkte opsluiting, specifieke maatregelen om ze buiten de asielprocedure te houden, en de afkeuring van 99,9 procent van de asielaanvragen.

Infiltranten

Volgens het rapport ziet Israël de migranten uit Eritrea en Soedan als een ‘bedreiging’ en als ‘infiltranten’, hoewel ze bescherming zoeken onder het internationaal recht. Daardoor krijgen ze geen toegang tot een eerlijke asielprocedure, en riskeren ze gearresteerd te worden.

‘Mensen hun hoop ontnemen om bescherming te krijgen door ze in een hoek te drummen en dan te beweren dat ze vrijwillig Israël verlaten is een duidelijke vorm van misbruik’, zegt Gerry Simpson, auteur van het rapport. ‘Eritreeërs en Soedanezen in Israël kunnen kiezen tussen een leven in angst om de rest van hun dagen in een opvangcentrum in de woestijn te leven, of arrestatie en misbruik in hun thuisland.’

Sinds juni 2012 heeft Israël duizenden van de migranten opgepakt en onbeperkt vastgehouden.

Verblijfscentrum

Sinds juni 2012 heeft Israël duizenden migranten opgepakt en onbeperkt vastgehouden. Nadat het Hooggerechtshof de praktijk had veroordeeld, gaf de overheid het programma een andere naam en verplichtte ze de migranten om in het Holot ‘verblijfscentrum’ te wonen in de Negev woestijn, in omstandigheden die nauwelijks beter zijn.

Het beleid laat de vluchtelingen twee opties: levenslange opsluiting in een Israëlisch ‘verblijfscentrum’ of terugkeren naar het land waar ze vervolging riskeren. Zeven Soedanezen die voor de laatste optie kozen, doen in het rapport hun verhaal. Ze werden bij hun terugkeer opgepakt en ondervraagd in de hoofdstad Khartoum. Drie onder hen werden lang vastgehouden, onder wie een werd gefolterd, een tweede in eenzame opsluiting werd gehouden en een derde werd beschuldigd van landsverraad.

De Soedanese wet legt gevangenisstraffen tot tien jaar op voor eenieder wie Israël heeft bezocht. De situatie in Eritrea is minder duidelijk, maar eerder onderzoek door HRW documenteerde hoe terugkerende vluchtelingen in het land slachtoffer werden van misbruik. Door die geloofwaardige angst voor vervolging krijgt 83 procent van de Eritreeërs wereldwijd asiel of een andere vorm van bescherming, blijkt uit cijfers van de VN. In Israël is dat 0,1 procent, zegt HRW.