Landen pro kernenergie zijn slechtere klimaatleerling

Uit de studie, die gepubliceerd is in het tijdschrift Climate Policy, blijkt dat landen zonder kernenergie het meeste vooruitgang hebben geboekt in het terugdringen van hun CO2-uitstoot en in de productie van hernieuwbare energie. Pro-nucleaire landen zijn trager in de overschakeling naar wind- en zonne-energie en waterkracht.

Hoewel het moeilijk is om een causaal verband te bewijzen, is het volgens de onderzoekers duidelijk dat nucleaire energie twijfelachtig is als middel in de strijd tegen de klimaatverandering.

Drie groepen

De studie verdeelt de Europese landen in drie groepen: landen zonder nucleaire energie, zoals Denemarken of Ierland, landen die ervan af willen, zoals België en Nederland, en landen die erin blijven investeren, zoals Frankrijk en Groot-Brittannië.

Ze stelden vast dat de eerste groep de uitstoot van broeikasgassen met gemiddeld 6 procent had teruggedrongen sinds 2005. In die groep maken hernieuwbare energiebronnen al meer dan een kwart van de energiemix uit. Landen in groep 2 drongen hun uitstoot nog verder naar beneden, met gemiddeld 11 procent, en haalden een aandeel van 19 procent hernieuwbare energie.

Maar groep 3 doet het een pak slechter: de uitstoot steeg in dezelfde periode zelfs met 3 procent, terwijl hernieuwbare energie er maar goed is voor 16 procent van de mix.

Lock-in

De wetenschappers waarschuwen dat de enorme investeringen in kernenergie, zoals Britse plannen rond Hinckley Point C, tot een “lock-in” kunnen leiden. Er wordt dan zoveel geld, tijd en expertise aan besteed dat het steeds moeilijker wordt om alternatieven een kans te geven. Technologische vernieuwing spitst zich dan toe op “conservatieve” innovatie: nieuwe technologie die het bestaande systeem in stand houdt. Dat heeft onvermijdelijk gevolgen voor de meer disruptieve technologieën zoals wind- en zonne-energie.

‘Als je naar nucleaire energie op zich kijkt, wordt het soms gepromoot als een aantrekkelijk antwoord op de klimaatverandering’, zegt Andy Stirling, hoogleraar Technologie- en Wetenschapsbeleid aan de Universiteit van Sussex. ‘Maar als je de verschillende alternatieven zorgvuldig vergelijkt, komen er vragen bovendrijven over de kostenefficiëntie, timing en veiligheid. Deze studie, die in detail naar de historische patronen en huidige trends kijkt in Europa, is voer voor nog meer twijfel: door betere manieren om de klimaatdoelstellingen te halen te verdrukken, suggereert het bewijs dat aanhoudende nadruk op kernenergie in feite contraproductief kan zijn.’