Meer dan 80 procent van ontbossing op amper 11 plekken

De elf zogenaamde “ontbossingsfronten” bevinden zich onder meer in het Amazonegebied, Borneo, het Congobekken, Nieuw-Guinea en Sumatra. In veel gevallen gaat het om hotspots van biodiversiteit die bedreigde soorten als de tijger of orang-oetan herbergen. Tussen 2010 en 2030 dreigt op de elf locaties 170 miljoen hectare bos verloren te gaan, als het huidige tempo wordt aangehouden.

“Beeld je een woud in ter grootte van Duitsland, Frankrijk, Spanje en Portugal samen, dat in amper twintig jaar met de grond gelijk wordt gemaakt”, zet Rod Taylor van het Wereldnatuurfonds. “We zoeken naar manieren om daar iets aan te doen, en zo de plaatselijke bevolking te beschermen die van de wouden afhankelijk is, maar ook de capaciteit van die wouden om CO2 op te slaan, drinkwater en hout te genereren en miljoenen dier- en plantensoorten te herbergen.”

Landbouw

Wereldwijd is de zoektocht naar landbouwareaal voor vee en palmolie- en sojaplantages een nog grotere bedreiging voor de bossen dan de houtkap. Ook de mijnbouw en grote energie- en infrastructuurprojecten maken de wouden kwetsbaar.

“De bedreigingen voor de bossen zijn groter dan één bedrijf of industrie, en ze stoppen niet bij de landsgrenzen”, zegt Taylor. “Er zijn dan ook oplossingen nodig die rekening houden met het hele landschap: beslissingen moeten in samenwerking genomen worden en rekening houden met de noden van bedrijven, de plaatselijke bevolking en de natuur.”