Middellandse Zee kampt met bio-invasie via Suezkanaal

Het Suezkanaal vormt een van de belangrijkste doorgangen voor de wereldhandel. Maar de verbreding van het kanaal in 2015 brengt ook risico’s met zich mee, waarschuwt een studie door de Universiteit van Tel Aviv. De instroom van invasieve dier- en plantensoorten wordt erdoor vergemakkelijkt.

‘De Middellandse zee heeft de grootste uitheemse invasie ter wereld, dit zorgt voor het verlies van de inheemse soorten en de ecosysteemdiensten die ze genereren.’

‘De Middellandse zee komt met de grootste uitheemse invasie ter wereld’, zegt hoogleraar Bella Galil, hoofdauteur van de studie in Management of Biological Invasions.

‘Het aantal invasieve soorten is enorm toegenomen tussen 1970 en 2017, als gevolg van soorten uit de Rode Zee die via het Suezkanaal meereizen.

Dit is zorgwekkend voor het verlies van de inheemse soorten en de ecosysteemdiensten die ze genereren.’

In de studie tonen Galil en zijn collega’s aan hoe beschermde gebieden in het oosten van de Middellandse Zee, van Turkije tot Libië, overweldigd worden door de invasie via het Suezkanaal.

Een van de problemen is de opmars van plantenetende vissoorten die groene riffen helemaal kaalvreten en als woestijnen achterlaten. Een kleine mosselsoort uit de Rode Zee heeft hele stukken van de Israëlische kust ingenomen.

Dat terwijl de ecosystemen al ernstig te lijden hebben onder menselijke druk, waaronder vervuiling en overbevissing.

Trage reactie

Hoewel er al meer dan een eeuw aan wetenschappelijke documentatie bestaat over de invasie van de Middellandse Zee, blijft de reactie erg lauw, stellen de onderzoekers.

‘De tijd zal uitwijzen of beleidsmakers de ecologische, economische en sociale lasten doorschuiven naar de volgende generaties.’

Er is in 2003 wel een actieplan gelanceerd onder de auspiciën van het VN-milieuprogramma (UNEP), maar volgens de wetenschappers is er veel te weinig aandacht voor de rol van het Suezkanaal.

‘Tot nog toe zijn er geen preventieve maatregelen of beleidsmaatregelen geïmplementeerd’, zegt Galil.

‘We hopen dat dit nieuwe onderzoek gebruikt kan worden om de invasieve soorten te controleren, op basis van de laatste wetenschappelijke inzichten, en op zijn minst de verdere instroom van uitheemse soorten te verminderen’, zegt Galil.

‘De tijd zal uitwijzen of dat lukt of dat de beleidsmakers dit moeilijke thema uit de weg blijven gaan en de ecologische, economische en sociale lasten doorschuiven naar de volgende generaties.’