Oude Indiase stam worstelt met moderniteit

De Bonda, leden van een van de oudste stammen in India, sluiten zich af van de buitenwereld en de moderniteit. Maar de gemeenschap kan haar eeuwenoude levenswijze moeilijk behouden, zeker nu de jongere generaties gefrustreerd raken door de extreme armoede.

 

  • CC rajkumar1220 De Bonda kunnen hun eeuwenoude levenswijze nog moeilijk behouden. CC rajkumar1220

De stam strekt zich uit over 31 afgelegen bergdorpjes in Malkangiri, district van de Indiase deelstaat Odisha. Van de nauwelijks zevenduizend Bonda overleeft negen op de tien op minder dan een euro per dag.

De regering van Odisha heeft recent nog maatregelen genomen om de gemeenschap een gemakkelijkere toegang tot grond te geven, en om meer Bonda op de schoolbanken te krijgen.

Mangolikeur

In een lemen hut in praat Saniya Kirsani luid en beschonken over zijn plannen voor de 40 are grond die hij sinds kort bezit. De vijftigjarige Bonda droomt van een mangogaard waarmee hij de fruitlikeur kan produceren die hem in een roes houdt.

Zijn vrouw, Hadi Kirsani, heeft nuchterder plannen. De landrechten betekenen voor haar in de eerste plaats dat hun veertienjarig zoon Buda terug naar school kan. Hij was met onderwijs gestopt omdat er geen hoop was om verder te studeren: de dichtstbijzijnde middelbare school in Mudulipada konden zijn ouders niet betalen.

De familie Kirsani was uit de boot gevallen bij een reeks hervormingen in 2010. Toen verwierven 1248 Bonda-gezinnen de rechten op grond, terwijl 532 andere families landloos bleven. Met de hulp van de ngo Landesa kregen de Kirsani’s in oktober vorig jaar eindelijk de rechten op hun land van de regering.

Hadi vertelt trots dat haar zoon nu een van de eerste 31 kinderen uit het dorp is die een vervolg kunnen breien aan hun lagere school. Amper 12 procent van de Bonda-mannen kan lezen en schrijven, en bij de vrouwen is dat zelfs maar 6 procent. Een groot verschil met de Indiase alfabetiseringsgraad van 74 procent bij mannen en 65 procent bij vrouwen.

Eeuwenlang was lezen en schrijven niet aan de Bonda besteedt, omdat hun oude taal (Remo) geen schrift had en mondeling werd overgeleverd.

Ontbossing

Als jager-verzamelaars kon de gemeenschap vele generaties leven van de omringende bossen. Tot voor kort vervaardigden de meeste Bonda hun kleren zelf van een plant die ze kereng noemen. Ze zagen dus weinig noodzaak om als samenleving te evolueren.

Maar ontbossing heeft hun land en de stromen die ze nodig hebben voor irrigatie in verval gebracht. Onregelmatige regen in het voorbije decennium heeft hun oogsten aangetast, en nu ze hun traditionele methode van ‘hakken en branden’ niet meer mogen toepassen, is het voor de gemeenschap erg moeilijk geworden om zelfvoorzienend te blijven.

Sinds 1976, met de oprichting van het Bonda Ontwikkelingsagentschap, gebeuren er inspanningen om de stam meer in de moderne samenleving te integreren, door middel van onderwijs, betere sanitaire voorzieningen en landrechten. Odisha’s minister van Tribale Ontwikkeling, Lal Bihari Himirika, gelooft dat nieuwe programma’s om de gemeenschap uit de armoede te tillen hun vruchten zullen afwerpen.

Jongens trouwen vrouwen

“Onze culturele identiteit, vooral het unieke Remo-dialect, moet behouden blijven. Maar tegelijk zullen door toenemende kennis de gebruiken en het bijgeloof dat ons volk schaadt, geleidelijk aan verdwijnen”, zegt de 34-jarige activiste Dambaru Sisa. Hij is als eerste Bonda verkozen in Odisha, en gelooft dat het cruciaal is voor het overleven van de gemeenschap om aansluiting te zoeken bij de moderne samenleving.

Als voorbeeld van zo’n schadelijk gebruik legt hij uit dat vrouwen doorgaans met jongens moeten trouwen die pakweg tien jaar jonger zijn.

“Een hoog sterftecijfer, alcoholisme en onhygiënische leefomstandigheden, en dat in combinatie met een gebrek aan voedzaam eten, bijgeloof over ziekten en een tekort aan medische faciliteiten eisen hun tol”, meent Sukra Kirsani van de organisatie Landesa.

Hoewel er een hoge nood aan verandering is, vrezen experts dat die niet voor morgen zal zijn. “Maar Bonda-kinderen op de schoolbanken krijgen is al half gewonnen”, verklaart Dambaru Sisa.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.