Inheemse overwinning in Standing Rock: geen vergunning voor Dakota Access Pipeline

De spanning was de afgelopen dagen al gestegen in Cannon Ball, Noord-Dakota waar de water protectors ondertussen niet alleen de ordetroepen maar ook pakken sneeuw en vriestemperaturen trotseerden. Omwille van dat winterweer en de gewelddadige confrontaties maakte het Army Corps of Engineers (ACOE) zich zorgen om de veiligheid van iedereen die zich op het grondgebied bevond. Ze gaven het bevel om Oceti Sakowi, het hoofdkamp van de ruim 8000 demonstranten, tegen maandag 5 december te ontruimen. 

Dat stopte de toestroom van bondgenoten niet, integendeel. Meer dan 2000 veteranen voegden zich het afgelopen weekend bij de water protectors onder de hashtag #VeteransStandForStandingRock maar ook in levende lijve. Zij zouden een menselijk schild gaan vormen tussen de ordetroepen en de vreedzame betogers. Als mariniers hadden ze immers ooit een eed gezworen de Amerikaanse burgers te zullen beschermen tegen geweld, overzees maar ook in eigen land. Ook de media stroomde toe en op andere plekken in de wereld bleef de bijstand groeien, zelfs in Brussel kwamen er mensen samen.

“Voor àlle Amerikanen”

De DAPL arbeiders hadden de pijpleiding in de afgelopen weken afgewerkt tot aan de Missouri. Ze wachtten alleen nog op de vergunning om onder de rivier en het Oahe meer te boren. Die toelating krijgen ze nu dus niet. Volgens het officiële statement van de voorzitter van de Standing Rock Sioux stam, Dave Archambault, zullen ze proberen de pijplijn om te leiden. Eerst zal er eveneens een milieueffectenrapport opgemaakt worden, iets dat bij projecten van deze grootte normaal is maar tot nog toe niet gebeurd was. Het ACOE en Energy Transfer Partners, het uitvoerende bedrijf, hadden de DAPL immers altijd als een opeenvolging van kleine pijpleidingen gepresenteerd in plaats van als één grote, wat het eigenlijk is. 

De strijd is echter niet voorbij. Vanaf 20 januari is er immers een nieuwe president. Donald Trump sprak enkele dagen geleden nog expliciet zijn steun uit voor de DAPL wat volgens hem losstaat van zijn investeringen in ETP, het bedrijf dat de leiding aanlegt. Nee, hij wil een beleid promoten “dat àlle Amerikanen ten goede komt”. Het valt te betwijfelen of hij dat op dezelfde manier wil invullen als de duizenden water protectors van Standing Rock. Ook zij komen immers op voor het welzijn van iedereen.

Always celebrate the victory of a battle in the war

Vandaag wordt er in de eerste plaats gefeest in Standing Rock. Het is dan ook een grote overwinning voor een protest dat ooit klein begon. Niet alleen de beslissing van het ACOE wordt gevierd maar de hele beweging die hier op gang gekomen is en niet te stoppen lijkt. Maar elke vreugdekreet gaat gepaard met waakzaamheid naar de toekomst. Dit is maar één gevecht in de strijd. Na zes maanden tegenstand (en voor de First Nations 500 jaar onderdrukking) zijn de water protectors op hun hoede.

Zoals Marilyn Black Elk het eerder al aan MO* vertelde, klinkt het ook bij vele andere water protectors: ‘Ik zal blijven vechten. Zelfs als we bereiken wat we willen bereiken, namelijk dat deze pijpleiding stopt. We vragen niet om een andere route, we willen dat ze er niet komt. (…) Wij zijn tegen fossiele brandstoffen. De tijd van fossiele brandstoffen is voorbij. Het is over. Ze hebben meer ravage, pijn en catastrofes veroorzaakt dan eender welke andere energiebron. Er zijn nu meer technologieën met zonne- en windenergie. Daar moeten we mee beginnen werken. En dan is er nog een hele lijst andere zaken om voor te vechten naast het milieu: onze verdragen en soevereiniteit, vrouwenrechten, mensenrechten…’ of met Russel Eagle Bear: ‘Dit is het vervolg van een gebed dat begon met Keystone XL en alleen maar sterker zal worden’. 

To be continued.