Taiwan wil Chinese producten onder Taiwanees label verkopen

Deze zogenaamde Vrije Economische Proefzones (VEPZ) zijn in 2012 bedacht om Taiwanese investeerders, die actief zijn in China, weer terug te lokken. Dit zou moeten leiden tot meer waardetoevoeging, vooral in de landbouw en medische dienstverlening.

Deelnemende bedrijven krijgen belastingkorting en mogen belastingvrij grondstoffen importeren. Ook wordt het aantrekken van buitenlands personeel makkelijker en goedkoper en worden de controles op arbeids- en milieuwetgeving eenvoudiger.

Achterdeur

Volgens maatschappelijke organisaties wil de regerende Kwomintang van president Ma Ying-jeou de zones gebruiken om via de achterdeur te werken aan volledige vrijhandel met China. Een eerdere overeenkomst voor de liberalisering van diensten ging dit voorjaar van tafel na grote maatschappelijke protesten. Deze zomer probeerde de regering het snel door het parlement te krijgen, maar dat werd tegengehouden door de oppositie.

Ondanks een grote advertentiecampagne is 63 procent van de bevolking bezorgd over het plan.

De economische toekomst van Taiwan staat op het spel, zegt Lai Chung-chiang, van het Democratische Front Tegen het Overzeese Handelsakkoord. ‘Onze handelspartners hebben dan geen reden meer om te onderhandelen over het openen van hun eigen markten. We geven onze eisen dan al op voordat de gesprekken überhaupt zijn begonnen. Dit is tegen de verkiezingsbeloftes van Ma zelf en is helemaal in lijn met de economische integratiewensen van China.’

Ondanks een grote advertentiecampagne is 63 procent van de bevolking bezorgd over het plan, blijkt uit een peiling van de oppositiepartij DPP (Democratische Progressieve Partij). Vooral het agrarische deel van het plan is controversieel.

Chinese voedselproducten

‘Taiwan zou de eerste voedselproducent worden die zou toestaan dat agrarische producten uit de hele wereld belastingvrij mogen worden ingevoerd door de verwerkende industrie’, zegt Chen Chi-chung, hoogleraar Landbouwbeleid aan de Nationale Chung Hsing Universiteit. Ook zullen de goederen niet worden geïnspecteerd op bijvoorbeeld voedselveiligheid. Dat zou een zware slag zijn voor de boeren, die het nu al moeilijk hebben met de concurrentie uit China, waar de landbouw wordt gesubsidieerd en de arbeidskosten laag zijn.

‘Taiwan zou de eerste voedselproducent worden die zou toestaan dat agrarische producten uit de hele wereld belastingvrij mogen worden ingevoerd.’

“Dit is schadelijk voor verwerkers en boeren”, zegt Tai Chen-yao, een teler van pompoenen en citroenen in Kaohsiung-Stad, in zuid-Taiwan. “Als Chinese producten worden verkocht als ‘Made in Taiwan’ dan is er geen enkele manier om de kwaliteit en de voedselveiligheid te waarborgen.”

Ook Su Chih-fen is kritisch. Hij is namens de DPP burgemeester van Yunlin, de agrarische hoofdstad van het land. Volgens hem ondermijnt het plan de nieuwe trend van jonge boeren, die hoger opgeleid zijn en vernieuwende producten op de markt brengen om te concurreren met de import, die misschien goedkoper is maar minder kwaliteit heeft. Hun concurrentiepositie, ook op de exportmarkt, verdwijnt dan, en dat gaat ook weer ten koste van middelen om andere boeren te helpen hun bedrijfsvoering te verbeteren.

Wijzigingen

Vanwege de brede kritiek heeft de regering wijzigingen aangekondigd die ervoor moeten zorgen dat producten uit China of andere lagelonenlanden niet op de binnenlandse markt terechtkomen. Maar critici vinden dit niet genoeg, omdat de vraag naar Taiwanese producten hoe dan ook zal afnemen, en daarmee het inkomen van boeren.

De Kwomintang wil het plan tijdens de eerstvolgende partijbijeenkomst goedkeuren. Volgens Lai zijn er dan twee mogelijkheden. ‘Of ze moeten grote wijzigingen aanbrengen in het plan, of accepteren dat het een enorme weerslag op de publieke opinie zal hebben.’