Veertien van de vijftien warmste jaren ooit in 21ste eeuw

In Europa rapporteerden negentien landen recordtemperaturen.

Ook de zeewatertemperaturen braken records, blijkt uit het rapport, Status of the Global Climate in 2014.

De gemiddelde wereldwijde temperatuur was ongeveer 0,57 graden Celcius hoger dan het gemiddelde tussen 1961 en 1990, namelijk 14,00 graden Celcius. Nominaal was 2014 daarmee het warmste jaar ooit, al heeft een exacte rangorde volgens de WMO niet zo veel zin, omdat de foutmarge in het cijfer groter is dan de verschillen tussen de warmste jaren.

In Europa rapporteerden negentien landen recordtemperaturen. Westelijk Noord-Amerika, Oostelijk Eurazië, een groot deel van Afrika, grote delen van Zuid-Amerika en delen van Australië waren ook opvallend warm. Koeler dan gemiddeld was het in grote delen van Canada en de VS.

Smeltijs

Zeeijs is een belangrijk deel van het klimaatsysteem, omdat het de uitwisseling van hitte en vocht controleert tussen de atmosfeer en de poolzeeën en omdat het meer zonlicht reflecteert dan open water. De minimumhoeveelheid ijs op de Noordpool, gemeten op 17 september, was met 5,02 miljoen vierkante kilometer het laagste cijfer ooit, op vijf jaar na. In de zomermaanden smolt er meer ijs op Groenland dan gemiddeld. Het was de warmste zomer ooit in Kangerlussuaq, West-Groenland, het gebied met het meeste smeltwater. Sneeuw en ijs waren daar ook donkerder dan in 2013, waardoor het meer zonlicht kan opnemen.

Op de Zuidpool bleef het ijsniveau juist hoog, in het grootste deel van het jaar, en heeft voor het derde jaar op rij een nieuw record gebroken.

Regenval

‘We moeten onze verantwoordelijkheid nemen en de uitstoot terugdringen voordat er geen tijd meer voor is.’

De regenval lag wereldwijd dicht bij het gemiddelde van 1033 mm, maar er waren veel gevallen van ernstige overstromingen, zoals op de Balkan in mei en in Bangladesh, Pakistan en India in het augustus en september. Ieder jaar zijn er zulke extremen, maar het hoge aantal overstromingen passen bij een versnelde vochtcyclus. Die is het gevolg van de extra energie die door broeikasgassen in de atmosfeer gevangen zit.

Verschillende lijnen van bewijs laten zien dat het klimaat verandert’, aldus Michel Jarraud, secretaris-generaal van de WMO, in een verklaring. ‘We zien het aan stijgende oppervlaktetemperaturen, krimpende gletsjers, zeespiegelstijgingen en extreem weer.’

‘We hebben genoeg kennis om klimaatverandering te kunnen beperken. We moeten onze verantwoordelijkheid nemen en de uitstoot terugdringen voordat er geen tijd meer voor is.’