VN analyseren geluk op het werk en de impact van migratie op geluk

Indicatoren voor nationale welvaart focussen traditioneel op inkomen, armoede, gezondheid en bovenal, het bruto nationaal product. Vandaag is dat anders. Op 20 maart, de Internationale Dag van het Geluk, nemen de Verenigde Naties een andere maatstaaf om welvaart te meten: geluk.

De resultaten van het onderzoek stelt de Algemene Vergadering vandaag voor in het 2017 World Happiness Report, het vijfde sinds het eerste geluksrapport uit 2012.

Migratie

Het rapport van dit jaar zal zowel kijken naar de factoren die wereldwijd tot geluk leiden als naar de impact die geluk heeft op samenlevingen. Dit jaar belooft het rapport ook twee aparte hoofdstukken over een sub-bevolking in China en in Afrika.

In 2016 eindigde Denemarken op de eerste plaats als gelukkigste land ter wereld, gevolgd door Zwitserland, IJsland, Noorwegen en Finland.

Ook komt er een analyse over geluk op de werkvloer en de impact die migratie heeft op geluk, volgens de VN een noodzaak sinds de wereldwijde toename van migranten en vluchtelingen.

In 2016 eindigde Denemarken op de eerste plaats als gelukkigste land ter wereld, gevolgd door Zwitserland, IJsland, Noorwegen, Finland, Canada, Nederland, Nieuw-Zeeland, Australië en Zweden.

Burundi eindigde als laatste. Net daarboven, in oplopende volgorde van geluk: Syrië, Togo, Afghanistan, Benin, Rwanda, Guinee, Liberia en Tanzania.

Juiste omstandigheden creëren

Om tot deze rangschikking te komen maakten de VN gebruik van gegevens over het bnp, sociale ondersteuning, levensverwachting, vrijheid, vrijgevigheid en de perceptie van corruptie.

In een recente column in Blue Wings liet de voormalige premier van Finland, Alexander Stubb, optekenen dat ‘het moeilijk is om geluk te meten omdat het persoonlijk en subjectief is.’

‘het moeilijk is om geluk te meten omdat het persoonlijk en subjectief is’

Volgens hem kunnen overheden ‘geen individueel geluk creëren maar wel focussen op minstens vijf dingen die de juiste omstandigheden creëren zodat mensen kunnen bloeien: veiligheid, gezondheidszorg, onderwijs, gelijkheid en infrastructuur.’

Studies tonen aan dat als samenlevingen vooruitgang boeken in het behalen van de zeventien Duurzaamheidsdoelen (SDGs), hun algemeen gevoel van geluk stijgt.

Die twee zijn complementair: hoe gelukkiger een land blijkt te zijn, hoe meer vooruitgang het heeft geboekt om de SDGs te behalen. En hoe meer SDGs een land heeft behaald, hoe gelukkiger de bevolking blijkt te zijn.