'Rot op naar je eigen land!'

Géraldine Liénart schrok zich rot toen ze op weg naar haar werk in een asielcentrum hoorde dat televisiezender Vier aan een nieuw programma werkt. ‘Rot op naar je eigen land!’, een nieuw realityprogramma, verschijnt binnenkort op de Vlaamse buis. ‘Dit is het toppunt van schaamteloosheid.’

  • Anne Roberts (CC BY-NC-SA 2.0) 'Verdient een dergelijk programma wel een plaats in het audovisuele landschap van een democratisch land dat zich opstelt als voorvechter van de mensenrechten?' Anne Roberts (CC BY-NC-SA 2.0)

Ik kom er echter snel achter dat de harde werkelijkheid mijn verstand te boven gaat, binnenkort verschijnt de realityshow met de delicate titel ‘Rot op naar je eigen land!’ op de Vlaamse schermen.

Bijgevolg beslis ik de methode van Edward De Bono toe te passen. Het is een eenvoudig principe. Het komt erop neer zes verschillende denkhoeden op te zetten die elk een andere insteek voorstellen. En dus zes manieren om een enkele vraag te benaderen.

Ik probeer namelijk te begrijpen wat de meerwaarde zou kunnen zijn om deze complexe, verlagende en zelfs mensonterende situaties die migranten in het echte leven meemaken te ensceneren.

‘Ik probeer te begrijpen wat de meerwaarde is om mensonterende situaties te ensceneren.’

Om te beginnen kies ik de witte hoed waarmee ik me kan beperken tot de feiten. Definitie (niet exhaustief): een entertainmentprogramma waarbij deelnemers de grote etappes van de reis beleven die de migranten doorstaan hebben. De makers benadrukken overigens dat ‘de deelnemers niets ontzien wordt.’

Doelstellingen: voor de deelnemers, het dagelijkse leven in de vluchtelingenkampen delen en hun eigen voorooordelen confronteren; voor de kijkers, een onbekende wereld ontdekken en bewust worden van het leed van mensen in ballingschap.

Voor de privé-zender Vier, de derde doelstelling, een onuitgesproken wens, maar daarom niet minder belangrijk – gezien de wervende titel en de controverse (in de Franstalige pers, nvdr) – klanten ronselen. Nieuwsgierige, sensatiebeluste kijkers aantrekken om winst te genereren.

Dit alles onder het mom van een “humanitaire zaak”. Terecht roept dit de vraag op of de winst naar initiatieven zal gaan die zich inzetten voor de bescherming van asielzoekers.

Bekijk hier de Nederlandse promovideo voor hun versie van ‘Rot op naar je eigen land’!

Vervolgens zet ik de zwarte hoed op – deze belicht namelijk de bezwaren – om u te beschermen, beste Bedenker van dit programma, tegen uw wens de kijker een authentieke en diepmenselijke ervaring te bieden.

Hoed u voor de gevaren die uw grootse idee in het gedrang brengen. Wees voorzichtig en vermijd iedere hinder en ongemak. Hoed u voor al een teveel aan empathie waar uw deelnemers voor zouden kunnen bezwijken.

Stel dat ze hun opdracht “om in de huid te kruipen van de migrant” al te ernstig zouden nemen! Doe het rustig aan, anders riskeert u algauw teleur te stellen.

’s Avonds, wanneer de camera’s niet meer draaien, verzorg uw deelnemers, troost ze! Er gaat immers niets boven de moraal van de troepen. Het vergt immers moed om het vluchtelingenleven te trotseren.

Onder ons gezegd, hier en daar een emotionele uitbarsting is altijd welkom en zelfs nodig om de kijkcijfers een duwtje te geven en het succes van uw programma te waarborgen.

Zorg ook voor een omnium verzekering voor de deelnemers die ‘niets gespaard zal blijven’! Het ziet ernaar uit dat we komedie mogen spelen over alles behalve over de veiligheid en laten we wel wezen, het concept is niet bepaald risicoloos.

‘Ik schaam me voor de laagheid van dit perverse en onmenselijke idee. Het toppunt van schaamteloosheid.’

Geef toe dat het niet echt in goede aarde zou vallen, mocht de ene of andere participant verdrinken tijdens de overtocht op een vlot of omkomen van dorst in de woestijn. Wel ja, het is niet eenvoudig. Om de “juiste toon” aan te houden, mag uw programma zulke tegenvallers vooral niet censureren, anders zou uw marktaandeel daaronder kunnen lijden.

De gele hoed, die zich op de positieve aspecten richt, zet ik niet al te lang op. Dat het programma de mogelijkheid biedt bij te leren, houdt geen steek. Kijkers die oprecht interesse hebben voor de problemen van vluchtelingen raad ik aan met “de echte mensen” te gaan praten.

Zij die kennis wensen te vergaren, kunnen asielzoekers ontmoeten tijdens de opendeurdagen van opvangcentra of door zich als vrijwilliger in te zetten.

De groene hoed benadrukt de verbeelding en creativiteit. Wat deze aspecten betreft, zijn jullie, Heren, de koningen van de realitysoaps.

We juichen u toe, u die dé zin voor innovatie heeft. Niemand kan beweren u te overtreffen wanneer het erop aankomt grenzen te verleggen en de bewandelde paden te verlaten. Chapeau!

De rode hoed is de emotionele barometer. Mijn weerbericht voorspelt alvast regen, verontwaardiging en opstandigheid. Ik ben diep verbijsterd en schaam me voor de laagheid van dit perverse en onmenselijke idee. Het toppunt van schaamteloosheid.

Tot slot is er de blauwe hoed, die me in staat stelt mijn denkproces te ordenen. In dit stuk laat ik mijn stem horen als professionele begeleidster van jonge migranten en als geëngageerde burger voor de waardige behandeling van mensen in ballingschap.

Mijn bedoeling? Tot nadenken aanzetten. Verdient een dergelijk programma wel een plaats in het audovisuele landschap van een democratisch land dat zich opstelt als voorvechter van de mensenrechten? 

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.