Zet het kind centraal

Ikrame Kastit (Uit de Marge vzw) stelt zich vragen bij het recente voorstel van N-VA om de Belgische nationaliteit niet toe te kennen aan kinderen die hier geboren worden, maar waarvan een van de ouders geen Belg is. Met dit wetsontwep riskeert de Belgische regering dat sommige kinderen staatloos worden. 

Franz Ferdinand Photography (CC BY-NC 2.0)

 

De Belgische nationaliteit wordt vandaag automatisch toegekend aan een kind als een van de ouders Belg is. Maar bijvoorbeeld ook als geen van de ouders Belg is, maar het kind in België is geboren en de ouder vijf vijf van de tien jaar voorafgaand aan de geboorte van het kind zijn hoofdverblijfplaats in België heeft gehad.

N-VA wil nu een forse rem zetten op de automatische toekenning van die nationaliteit voor die kinderen. Die ouders kunnen wel nog een verklaring afleggen waarbij zij de Belgische nationaliteit vragen voor dat kind, maar die zal slechts voorwaardelijk toegekend worden. Taalkennis en kennis van de maatschappij zullen schriftelijk en mondeling worden getest.

Of deze maatregel de toets van het Kinderrechtenverdrag doorstaat, is een cruciale vraag. Ieder kind is drager van deze individuele rechten. Kinderrechten zijn de mensenrechten van kinderen en jongeren. Naast andere rechten schrijft artikel 7 lid 1 expliciet voor dat ‘ieder kind onmiddellijk na de geboorte [wordt] ingeschreven en vanaf de geboorte het recht [heeft] op een naam, het recht een nationaliteit te verwerven en, voor zover mogelijk, het recht zijn of haar ouders te kennen, en door hen te worden verzorgd.

Niet alleen heeft België dit verdrag geratificeerd en heeft het zichzelf verplicht de rechten van kinderen te waarborgen en eerbiedigen. Ook heeft België een aantal rechten expliciet in de Grondwet ingeschreven, waaronder het belang van het kind als eerste overweging bij elke beslissing die een kind betreft.

Met dit wetsontwerp riskeert de Belgische regering dat kinderen staatloos worden.

Het recht op een nationaliteit zou door dit wetsontwerp kunnen worden geschonden. Het is niet automatisch zo dat het land van de buitenlandse ouder de nationaliteit van het kind zal erkennen als het niet op dat territorium werd geboren. Met dit wetsontwerp riskeert de Belgische regering dat sommige kinderen staatloos worden. Dat is een ernstige schending van de mensenrechten: wie geen nationaliteit heeft, wordt door geen enkele overheid erkend. Die persoon kan bijvoorbeeld niet erven, trouwen of bezit hebben.

Het wetsontwerp is mogelijk in strijd met het non-discriminatie-principe, een grondprincipe in het Kinderrechtenverdrag (artikel 2) en overige mensenrechtelijke verdragen, alsook in onze Grondwet (artikel 11).

Doordat een aantal kinderen de Belgische nationaliteit voorwaardelijk zou krijgen, ook al zijn zij hier geboren en hebben ze heel hun leven in België gewoond, blijven zij in onzekerheid leven tijdens hun kindertijd. Zij weten niet welke nationaliteit zij wel of niet zullen bezitten als ze 18 jaar worden – en of ze dan onder de Vreemdelingenwet zullen vallen of niet. Dit terwijl leeftijdsgenoten waarvan de beide ouders de Belgische nationaliteit bezitten geen examens hieromtrent moeten afleggen en niet moeten bewijzen dat ze een bepaalde kennis van taal – en maatschappijkennis bezitten.

Waar zit het verschil dat zo’n andere behandeling met verregaande gevolgen kan verantwoorden?

Daarnaast is dit een maatregel die, afhankelijk van de invulling, ook discriminerend kan zijn voor laaggeschoolde en zwakkere kinderen en jongeren, want ongeacht de afkomst, is het meermaals aangetoond dat deze kinderen en jongeren minder goed scoren in onder andere taaltesten.

Kinderen met twee Belgische ouders erven de nationaliteit van de ouders. Hoe rechtvaardig is het dat een kind dat hier geboren werd met één Belgische ouder die nationaliteit niet automatisch krijgt? Waar zit het verschil dat zo’n andere behandeling met verregaande gevolgen kan verantwoorden?

Waar is het belang van het kind?

Ook rijst de vraag of de maatregel in het “belang van het kind” is. Onder andere de duur van het traject tot effectieve nationaliteitsverwerving, de afhankelijkheid van de ouders om een voorlopige nationaliteitstoekenning te verwerven en de gestelde eisen doen hieraan twijfelen.

Het doel van dit wetsontwerp, namelijk toezien op de integratie van jongeren, lijkt niet in proportie te staan tot de administratieve last en onzekerheid waarmee deze jongeren tot hun achttiende zullen moeten leven. Van een nationaliteit hangen heel wat levenskansen af.

Onderscheid maken tussen kinderen en hun rechten ontnemen zorgt ervoor dat het wij-zij discours verdergezet wordt.

Dit is een maatregel die kinderen verdeelt in eerste en tweede rangsburgers in plaats van hen te integreren en respecteren, waardoor een positieve identiteitsontwikkeling in het gedrang komt. De overheid zou dan het signaal geven dat je op het moment dat je geboren wordt al een tweederangsburger bent waar andere regels en verwachtingen voor bestaan. Kinderen zullen niet weten of hun toekomstperspectief al dan niet hier in België ligt, waardoor kinderen lijden door stress en de onzekerheid.

Amnesty International liet begin dit jaar al weten dat het wij-zij-discours door het beleid de grootste bedreiging is voor rechten van de mens. Onderscheid maken tussen kinderen en hun rechten ontnemen zorgt ervoor dat het wij-zij discours verdergezet wordt.

We sturen hiermee het signaal naar kinderen en jongeren met een migratieachtergrond dat hun aanwezigheid niet gewenst is, behalve als ze slagen voor bepaalde examens op latere leeftijd. Kinderen en jongeren die het al moeilijk hebben in onze samenleving door toenemende polarisering zullen het nog moeilijker krijgen. We organiseren hiermee een secundair burgerschap voor bepaalde kinderen met migratieroots, die integraal “onze kinderen” zijn want onderdeel van deze maatschappij.

De kwetsuren die zij hiermee oplopen zijn immens. Parlementairen moeten beseffen dat we in een superdiverse samenleving leven en alle krachten daarvan moeten benutten. Dit kan alleen maar door in te zetten op alle kinderen en door hun welzijn centraal te stellen.

Ikrame Kastit, co-coördinator Uit De Marge vzw/ CMGJ vzw (Uit De Marge VZW, Netwerk voor jeugdwerk en jeugdbeleid met kinderen en jongeren in maatschappelijk kwetsbare situaties & CMGJ vzw, Het centrum voor maatschappelijke gelijkheid en jeugdwelzijn)

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2770   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2770  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.