Twintig jaar van gebrek aan actie

Brundtland was hier een van de woordvoerders van het High-level Panel on Global Sustainability (GSP), dat enkele maanden geleden het rapport lanceerde ‘Resilient people, resilient planet. A future worth choosing’, gemaakt in samenwerking met het Stockholm Environment Institute. In het panel zaten andere wetenschappers met faam zoals de Japanse Nobelprijs Chemie Yuan-Tseh Lee, John Schellnhuber, directeur van het Institute for Climate Impact Research van Potsdam en de Braziliaanse ex-president Fernando Henrique Cardoso.

Hun boodschap was duidelijk en stemt overeen met de bevindingen van IPCC-voorzitter Pachauri in het zaterdaginterview van MO*: de wetenschap laat er geen twijfel over bestaan dat de toestand van de planeet extreem ernstig is. Vooral de klimaatdreiging is alarmerend, maar ook de waterproblematiek en het biodiversiteitsverlies, dat samenhangt met onze voedselvoorziening. Twintig jaar geleden beschikten we nog niet over al deze gegevens die vandaag de noodzakelijke informatie aandragen om beslissingen te onderbouwen. Het feit dat de planeet er vandaag zo slecht aan toe is, heeft alles te maken met het feit dat die Rio-principes dode letter gebleven zijn. Men heeft onvoldoende werk gemaakt van de implementatie.

Wereld er erger aan toe

Twintig jaar geleden heerste er ook een meer optimistische sfeer, geeft Brundtland toe. Vandaag is de wereld er niet alleen nog erger aan toe, sommige landen willen misschien het argument van de crisis aanwenden om niet te moeten overgaan tot actie. Dat is volkomen ten onrechte, aldus Brundtland. Besparen op ecologische en sociale maatregelen, kan ook voor de economie geen toekomst bieden volgens haar.

De Aardetop van Rio1992 heeft heel duidelijk gesteld waar het op stond en de Rio-Verklaring van 1992 heeft nog niets aan belang ingeboet, aldus Brundtland.

Onze politici onder druk zetten hier op de onderhandelingen om de juiste keuzes te maken, is belangrijk. Maar het is de verantwoordelijkheid van elk van ons om het verschil te maken, ons ontwikkelingsmodel te herzien en een economie te ontwerpen die binnen de draagkracht van de planeet blijft.

Het GSP hoopt met hun oproep ook gehoor te krijgen aan de onderhandelingstafel, waar voor hen een plaats is gereserveerd. ‘En dan is de dialoog en democratie die zal uitmaken of we het slotdocument kunnen beinvloeden,’ aldus Brundtland. Duimen dat het wat wordt.