Bijna geen drinkbaar water, wel overstromingen

De voorbije maanden vluchtten ongeveer 120.000 Sudanezen naar Zuid-Sudan. In de vluchtelingenkampen is er een tekort aan drinkbaar water. En nu begint het ook nog te regenen waardoor de hulp verder bemoeilijkt wordt. Shaba is 35 jaar en verblijft met haar familie in het kamp van Jamam waar Artsen Zonder Grenzen werkt.

“In september verlieten we ons dorp Buk omdat er gevochten werd. In Buk hadden we alles maar nu niets meer. In ons dorp werden vier mensen gedood in de gevechten. Mijn man en ik renden weg met onze vijf kinderen maar we raakten elkaar kwijt. Mijn man met drie kinderen, ik met twee. Na een dag wandelen vonden we elkaar terug in Kukur.

Het leven in Kukur was lastig. De mannen gingen soms terug naar Buk om voedsel te halen, maar er waren zoveel mensen en er was te weinig voedsel. In Kukur waren er bombardementen, soms ‘s nachts, soms ‘s morgens vroeg of soms overdag. Niemand durfde licht aan te steken of vuur te maken uit angst om gebombardeerd te worden. Er waren bominslagen vlak naast onze schuilplaats. We vertrokken naar Jamam omdat we hadden gehoord dat het er veilig was. Het was 12 dagen wandelen. We namen wat sogrum mee, maar niet genoeg. Iedereen was moe en de kinderen hadden diarree.

Twee weken geleden stierf mijn twee jaar oude dochter. Ze was al drie maand ziek en ze stierf aan diarree.

Het belangrijkste probleem in Jamam is water. Er is niet genoeg drinkbaar water en het duurt lang om er te krijgen. We vullen drie jerrykannen: een voor het ontbijt, een om te wassen en een voor ‘s avonds. Sommigen zijn oud en kunnen geen water dragen. Als onze buren geen water kunnen dragen, delen we het met hen.

Het andere probleem hier zijn de overstromingen. Vijf dagen geleden verplaatsten we onze tenten naar de andere kant van de weg omdat ze volledig ondergelopen waren door de regen van de nacht ervoor. Alles was nat, niemand kon nog slapen. De kinderen hadden koud en weenden. Al onze sogrum en al onze kleren waren nat. Er was geen droge plek meer om te koken, dus konden we een dag niet eten. Sinds het is beginnen regenen heb ik koorts en een hoest. Ik ben nog niet naar de kliniek kunnen gaan omdat ik te zwak ben, maar ben dat wel van plan.

Als het weer rustig wordt willen we terug naar huis, anders blijven we hier. Maar ik zou graag naar een betere plaats gaan want hier is alles overstroomd.”

Shaba, 35
Jamam


Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.