Dé Braziliaan, een steekproef

Na zes weken stage in een favela, het leven in een Braziliaanse grootstad en een reis van een maand langs natuur- en wereldwonderen heb ik een steekproef kunnen nemen van de Braziliaanse bevolking. Ik heb gepraat met taxichauffeurs, kennis kunnen maken met rijke gezinnen, met kinderen uit de favela gespeeld, met Braziliaanse vrienden uitstappen gedaan, en natuurlijk de nodige observaties uitgevoerd op bussen en andere openbare plaatsen.

  • © Marte Lorent Rio de Janeiro: 1 januari 2016. © Marte Lorent

Het eerste wat me opviel tijdens mijn Braziliaans verblijf is dat het leven hier traag gaat.

Aan de kassa van de supermarkt zijn lange rijen telkens gegarandeerd omdat de kassiersters rustig hun tijd nemen om de producten in te scannen en wisselgeld bijeen te zoeken.

Ook op de bus is het altijd wachten. Busuren bestaan hier niet dus wanneer je ergens geraakt weet je ook nooit op voorhand. Maar eenmaal de bus er is, is er van die rij die aan de bushalte gevormd wordt geen sprake meer: iedereen loopt, duwt en trekt alsof zijn leven ervan afhangt. Eenmaal Brazilianen beslissen ergens voor te gaan, gaan ze er helemaal voor.

Tussen de mensen onderling is er veel verschil. Maar één ding is zeker: het zijn trotse mensen, trots op hun lichaam en op hun land.

Naar mijn mening zijn Brazilianen weinig efficiënt in hun tijds- en dagindeling. Ze slagen er vaak in om twee uur later te vertrekken dan gepland. Ze zijn luid: als ze de weg vragen vanuit de auto of als ze iets bestellen op een terrasje.

En dankuwel en alstublieft worden hier amper gezegd. Ik heb al een paar vreemde blikken gekregen met mijn ‘obrigada’ na het krijgen van het wisselgeld bij een aankoop. Brazilianen zeggen dan wel weer dankuwel aan de buschauffeur als ze de bus uitstappen…

Brazilianen houden van discussiëren, ze vinden het dan ook raar als je over iets geen ‘zegje’ of mening hebt. Iedereen praat tegen iedereen: op de bus en wachtend op de bus kunnen er lange gesprekken ontstaan die niet enkel over het weer gaan. Het zijn heel warme mensen. Ze houden van knuffels en contacten worden snel gelegd. Daarenboven zijn ze behulpzaam: als je even staat te treuzelen en de weg kwijt bent, komt er gegarandeerd iemand vragen of je hulp nodig hebt. Elke persoon waar je iets aan vraagt, doet er alles aan je verder te helpen.

Natuurlijk kan er nooit veralgemeend worden naar de gehele Braziliaanse bevolking en blijft het hier bij indrukken. Tussen de mensen onderling is er gelukkig veel verschil: ze bestaan hier in alle lengtes en breedtes. Maar één ding is zeker: het zijn trotse mensen, trots op hun lichaam en op hun land.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

  • Berichten uit favela Serviluz

    Marte Lorent volgt de Bachelor-na-bachelor Internationale Samenwerking Noord-Zuid aan de UCLL. Voor deze opleiding gaat ze een half jaar op stage in de favela Serviluz in Fortaleza, Brazilië.

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.