De rond(j)e(s) van Congo

Het werd al bij al een redelijk feestelijk gebeuren, dat ik toevallig kon bijwonen omdat ik voor het werk in Kinshasa ben.

Je kan moeilijk zeggen dat er grote drommen volk op afkomen.

Dat was wel anders bij de openingsrit in Kindu, aan de andere kant van het land.

De toeschouwers stonden toen tot 17 rijen dik om een glimp van de cyclohelden te kunnen opvangen. Oorspronkelijk was er een parcours voorzien van 8 km dat 9 keer zou worden gereden, maar een eerste verkenningsronde maakte al snel duidelijk dat dit geen optie was, gelet op de staat van de wegen. Het parcours werd ingekort tot… de 2 best berijdbare km dat dan 30 keer moest worden afgelegd. Dan wordt het uiteraard vechten voor een plaatsje om iets te kunnen zien…

Beloftes

Wellicht is dat de grootste verdienste van de Ronde van Congo: ze maakt schrijnend duidelijk dat het absoluut onmogelijk is om een echt rondeparcours uit te stippelen, zoals je dat zou mogen verwachten van een land van de grootte van Congo. Men is genoodzaakt de weinige geasfalteerde straten te valoriseren, en in vele provincies beperken die zich gewoonweg tot een paar kilometer in de provinciehoofdstad. Dus gaat men daar dan rondjes draaien.

Om die reden zal het wellicht nog tot volgende eeuw duren eer de Ronde van Congo ooit Butembo zou kunnen aandoen. Al jaren beloven opeenvolgende burgemeesters, provinciegouverneurs en presidenten dat de hoofdwegen van Butembo zullen worden geasfalteerd. Ze doen dat bij voorkeur vlak voor verkiezingen, om hun belofte vlak erna al meteen in te slikken. En zo blijven we ook daar maar rondjes draaien. Politieke rondjes dan, zonder fietsen. Want die geraken toch niet door het slijk.

Twee ritzeges

De tweede rit in Goma werd gewonnen door een Belg. Jawel. Ninovieter Bart Tribout haalde de ritzege binnen op 14 juni! Wil je daar meer over lezen in de Congolese media, google dan naar Triboot Bakt, dat is wat ze ervan gebakken hebben.

Een tweede naamverkrachting volgde op de tweede ritzege van een Belg in de zesde etappe. Ritwinnaar Bram Delie veranderde op mysterieuze wijze in Bruyne Denis.

De slotrit van vandaag was een toonbeeld van hoe moeilijk Congolezen het hebben om iets goed te organiseren. Op haar facebookmuur had de Belgische ambassade alle landgenoten opgeroepen om vanaf 10 uur te gaan supporteren op de Blvd du 30 juin vóór de bouwwerf van de nieuwe ambassade. Ik stond er alleen. Als Belg dan toch, een Nederlandse vriend was meegekomen. Een kwartier later kwam Fiel Vanthemsche, politiek raadgever van de ambassade, even langsgereden. Hij kon ons melden dat niemand wist hoe laat de rit zou van start gaan. In ieder geval niet meer om 10 uur, zoveel was duidelijk.

Ik vroeg aan een politieman die zijn motor in het midden van de weg had geparkeerd om te tonen dat hij waakte, terwijl hij eigenlijk aan de rand van de weg wat zat te niksen, of hij wist hoe laat de rit zou beginnen. Volgens hem was dat om 13 u. Intussen had Fiel een telefoonnummer gevonden op de website van de tourorganisator, maar de man bleek in de kerk te zitten en wist van toeten noch blazen.

Chaos

Tegen halféén wist Fiel dan te melden dat het hele programma weer overhoop werd gehaald. In plaats van de zes geplande rondjes in Kinshasa was besloten om een eind buiten Kinshasa te vertrekken, om 13u, en dan slechts twee rondjes in Kinshasa te rijden. Maar het heeft dan nog tot 15u geduurd eer het zover was. Niemand had eraan gedacht dat volgwagens benzine nodig hebben. En blijkbaar was die op de startplaats moeilijk te vinden.

De zon stond dan ook al behoorlijk laag als de renners dan toch eindelijk over de streep kwamen. Derde ritzege voor de Burkinabé Rasmane Ouedraogo (waar de Congolese pers Dramane van heeft gemaakt). Drie overwinningen op acht etappes. Indrukwekkend! Maar de gele trui was voor de winnaar van de eerste rit, de fotogenieke Angolees Igor Silva. En ook het ploegenklassement was voor Angola.

Een van de renners, Steven, vertelde me dat deelnemen aan de Ronde van Congo het uiterste van je vergt. Tussen de ritten in voortdurend het vliegtuig nemen gecombineerd met lange autoritten over slechte wegen, creëert niet de beste condities voor renners.

Als je bovendien om 6 uur ’s ochtends pas aankomt en dan vaststelt dat er niet genoeg hotelkamers zijn en je met drieën in een zetel van een hotellobby wat moet proberen pitten in afwachting dat de rit begint, wordt het al snel duidelijk dat het oorspronkelijke ritschema noodzakelijkerwijze moet worden ingekort die dag.

Bij één van de andere ritten (één van de rondjes) bleek het zo moeilijk om het verkeer te regelen op het rondje, dat wagens en renners op een bepaald moment in tegengestelde richting elkaar kruisten.

Prompt werd besloten het peloton dan maar naar een andere berijdbare baan zonder lussen te leiden en 60 km verderop werd op een willekeurige plaats een eindmeet getrokken. Opgelost. In lijntjes trekken zijn Congolezen altijd al goed geweest.

Spannend

Een toffe bende, de Belgische ploeg van 6 Vlaamse renners en hun coach Herman. Duidelijk geliefd ook door de andere teams. Er werden samen foto’s genomen, drinkbussen en petjes doorgegeven. In totaal hebben 13 ploegen deelgenomen, waarvan drie Congolese. Blijkbaar geen Rwandezen dit jaar. Zonde. Eerste minister Matata Ponyo had de ronde dit jaar in het teken van de vrede geplaatst. Maar de Rwandezen hebben deze keer verstek gegeven. Oeganda was er wel, naast Angola, Ghana, Senegal, Benin, Burkina en Madagascar. En dan nog de Belgen, de Fransen en de Nederlanders.

In de slotceremonie waarin letterlijk tientallen bekers werden uitgedeeld, ging het er heel vrolijk aan toe. Bewonderaarsters wilden met onze jongens op de foto. Eén van hen pakte een Skolmeisje gretig bij haar bolronde kontje vast terwijl de camera’s flitsten.

Omdat ze het nog leuk leek te vinden ook, probeerde hij nog wat andere close contacthoudingen uit. Maar besefte dan plots dat in die spannende wielerbroekjes de geringste verandering in lichaamsdelen meteen zichtbaar wordt. Gelukkig dragen alle renners petjes. En het zijne kwam nu wel bijzonder goed van pas om de onvoorziene op(z)welling in de jonge renner aan het oog van de (meeste) toeschouwers te onttrekken.

Nu ben ik eens benieuwd wanneer de officiële uitslagen op de website van de Congo-ronde zullen worden gepubliceerd. Vandaag staat er nog helemaal niets te lezen op de uitslagenpagina, zelfs niet van de eerste ritten. Hopelijk toch nog vóór de vierde editie, die door de minister van Sport al met veel gretigheid werd aangekondigd voor 2016.