Het expatleven als spel? (deel 1)

‘Ah bon, er is nog een derde zwembad in Parakou?’ Je kan hier met mensen praten om nuttige informatie in te winnen, nieuwe plaatsen te ontdekken en je missies tot een goed einde te brengen. Net als in een echte RPG (Role Playing Game).

  • © Roeland Janssen Wie gaat haar nog iets vertellen over het expatleven? © Roeland Janssen
  • © Roeland Janssen Uiteindelijk rijd je achter een paard aan. © Roeland Janssen
  • © Roeland Janssen De kippen komen uit een legbatterij en moeten nog wat bekomen. Ze zien er alleen maar waanzinnig uit. © Roeland Janssen
  • © Inge Vandevyvere Bam, 100.000 EXP! © Inge Vandevyvere
  • © Roeland Janssen De meest tot de verbeelding sprekende locatie van deze stad. © Roeland Janssen
  • © Roeland Janssen Het derde zwembad van Parakou. © Roeland Janssen

Witte mensen hebben vaak heel belangrijke gegevens over zwembaden, TV-series, kokosmelk, WC-papier, en hoe het nu eigenlijk allemaal in elkaar zit.

Zwarte mensen kunnen heel interessant zijn als je te allen tijde de exacte prijs van een kool wil kennen, als je wil leren hoe een smartphone werkt, als iets versleten lijkt maar je zou het graag toch nog een paar jaar gebruiken, en als je wil weten hoe het nu eigenlijk allemaal in elkaar zit.

Soms is het ook omgekeerd, je moet een beetje zoeken. Dat is het spel.

Je moet een beetje zoeken. Dat is het spel.

Zoals in een RPG is het ook hier sterk aan te raden om de kaart helemaal te ontdekken, en nieuwe, spannende locaties of bruikbare voorwerpen te vinden, of dus een babbeltje te slaan met iemand die weet hoe het eigenlijk allemaal in elkaar zit.

Wanneer Nelle naar school is gebracht, de Mama werkt en Sam slaapt, probeer ik een nieuw onbekend straatje in te slaan. Tot nu toe valt er altijd iets nieuws te ontdekken.

© Roeland Janssen

Uiteindelijk rijd je achter een paard aan.

Ervaring

Kijken en luisteren volstaat natuurlijk niet. Net als in een RPG is het ook hier cruciaal om jezelf daarbovenop een beetje weerbaar te maken door Experience Points (EXP) te verdienen. Dat doe je door vijanden te verslaan – dat valt nogal mee, op de occasionele mug na versla ik niet veel – én door opdrachten uit te voeren, of Quests.

Mijn Main Quest – over anderhalf jaar nog steeds twee kinderen hebben, minstens – is al een uitdaging, maar soms komt het avontuur ook uit een andere hoek. Een Side Quest.

Side Quest: Bouw een comfortabele residentie voor 10 kippen.

© Roeland Janssen

De kippen komen uit een legbatterij en moeten nog wat bekomen. Ze zien er alleen maar waanzinnig uit.

Beloning: +100.000 EXP, eieren, liefde.

© Inge Vandevyvere

Bam, 100.000 EXP!

Groot succes!

© Roeland Janssen

De meest tot de verbeelding sprekende locatie van deze stad.

Dan is het kwestie van samen te werken, en dus compromissen zoeken. Kpiki de Nachtwaker – hij verdient ondertussen een hoofdletter – is enorm enthousiast over l’élevage en had liefst 100 kippen gezet, om te beginnen en dan eens verder te kijken. Wij hadden er in België twee.

Na een paar nachten onderhandelen (+5000 EXP) hebben we een bouwplan – dat daarna elke nacht weer verandert, tot het er staat–, een winkellijst, en een aantal. Tien kippen moet onze gezamenlijke eierbehoefte dekken.

Na een paar weken klungelen hebben we een hamer en wat tenen gebroken, een haagschaar als schop gebruikt – onterecht, die is nu kapot – en de moto behangen met kippenkaka. Maar wat een glorieus succes!

Een spel

Eigenlijk wou ik het ook graag nog hebben over één van de meest gevoelige – en moeilijke – vragen waar je hier mee rondloopt. Hoe betrokken ben ik echt bij het leven hier? In hoeverre is dit een – vermoeiend en drakenloos – spel?

Wanneer ik koffie zet en denk aan mijn vorige en volgende reis. Wanneer ik tijd zoek om Jane Eyre te lezen. Wanneer ik een eitje eet op straat tussen de mensen en dat heel fascinerend vind. Wanneer ik spek sta te pekelen. Wanneer ik de bruine plekken uit een banaantje snij. Wanneer ik een straat insla die ik helemaal niet moet inslaan.

Hoe betrokken ben ik echt bij het leven hier?

Met een spel stop je als je het beu bent, of als je even iets anders moet gaan doen. Bijna niemand blijft spelen. Dat is als expat ook zo, je kan uiteindelijk altijd weg, als het moet of als je wil.

Iedereen denkt daar op zijn eigen manier over – voor Nelle is het bijvoorbeeld allemaal veel ‘echter’.

Maar uiteindelijk ben je zelden even afhankelijk van de omgeving als de mensen om je heen. Dat verandert volgens mij de manier waarop je met die omgeving omgaat, en wat je ervoor over kan hebben.

Ik wou mij nog afvragen wat daar de gevolgen van zijn, maar heb mij dus laten meeslepen door het spel. Ik denk dat er daarom ‘deel 1’ achter de titel staat. 

PS RPG’s (Role Playing Games zoals Skyrim of Fallout) zijn computerspelletjes waarin je op avontuur gaat om het één en ander te redden of kapot te maken, waarbij je onderweg altijd meer ervaring opdoet en betere wapens en uitrusting verzamelt. Cool.

© Roeland Janssen

Het derde zwembad van Parakou.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.