Knocking on Europe's door...

Mijn Haïtiaans lief, Joe, had graag persoonlijk met jullie kennis willen maken en -voor het eerst in zijn leven- een stapje in de wereld buiten Haïti willen zetten. Ik nodigde hem uit om met mij mee te reizen. Zelf had ik geen visum nodig om naar Haïti te reizen, hij heeft er wel één nodig om naar de Schengen-regio te komen. We moesten slechts ;-) het volgende voorleggen aan de Franse ambassade:
  • Een géél aanvraagformulier (neen, die uitgeprinte versie van het formulier van op internet volstaat niet. Welkom in de wereld van de ambtenarij.)
  • Paspoort
  • 2 identieke pasfoto’s in kleur met een witte achtergrond
  • Geboorteacte en uittreksel uit de archieven. 
  • Attest van de bank – spaarboekje – kredietkaart (Wat staat er op uw rekening?)
  • Reservatie van het vliegtuigticket (heen en vooral TERUG) en gedetailleerd vluchtschema
  • Reis(ziekte)verzekering (waarin de REPATRIERING verzekerd wordt)
  • Uitnodigingsbrief van de gastfamilie
  • Tenlasteneming (afgeleverd door de gemeente van de gastvrouw, in dit geval mijn mama, omdat ik zelf veel te armluizig werd bevonden) – met andere woorden: alles wat hij hier in Europa zou uitsteken, is op uw verantwoordelijkheid en op uw kosten. 
  • Kopie van de eigendomsacte of huurcontract van de gastvrouw (Is dat huis wel van u?)
  • Kopie van de identiteitskaart van de gastvrouw
  • Kopie van de inkomstenbewijzen van de gastvrouw (Hoeveel verdient u?)

Deze laatste 4 documenten waren in het Nederlands. De Belgische Ere-Consul rekende 530 gourdes (cfr oude Belgische frank) aan om mijn vertalingen (wel even zweten, die stadhuistaal) na te kijken en af te stempelen. De dossierkosten voor het visum zelf bedroegen 60 Euro. Zo stond het overal geafficheerd, maar je kon die uiteindelijk wel niet anders dan in gourdes betalen….
Joe kreeg geen visum. Nochtans legden we netjes alle gevraagde papieren voor. Waarom niet? Daar wilden ze ons geen antwoord op geven. Met het feit dat je eigenlijk wel “recht” hebt op die informatie, ben je hier in Haïti blijkbaar hééél weinig. De enige optie lijkt trouwen te zijn, maar dan kleden ze u waarschijnlijk écht helemaal uit, op zoek naar een schijnhuwelijk….
Indien je het visum wél krijgt, ben je echter nog niet zeker dat je ook echt toegelaten wordt in “Fort Europa”. Aan de grens kunnen ze je ook nog tegenhouden, als je te weinig “solvabel” blijkt te zijn. Mét een tenlasteneming op zak moet je aan de grens nog 28,10 Euro per dag kunnen voorleggen. Voor Joe (35 dagen) kwam dat op een slordige 983,5 Euro. Iemand die op hotel wil gaan, moet bijna het dubbele kunnen voorleggen.
Toe, lieve mensen, help Europa!!! Ze zijn zooooo verschrikkelijk arm,  zielig, onderontwikkeld… op het vlak van gastvrijheid!

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2798   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

  • Lies werkt in Haïti via Broederlijk Delen bij hun partnerorganisatie RNDDH, het Nationaal Netwerk voor de Verdediging van de Mensenrechten.

Met de steun van

 2798  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.