Niemand weet of de Maleisische oppositie beter is

Waarom opeens dit optreden? Dat is eigenlijk simpel te verklaren. De Barisan Nasional, zoals de overheid wordt genoemd, bestaat uit een coalitie van verschillende partijen. Al sinds de onafhankelijkheid runnen zij het land. Maar zij verliezen steeds meer stemmen, die ten gunste komen van Pakatan Rakyat, de coalitie van partijen waar ook Anwar Ibrahim lid van was.

In 2008 zorgde PR ervoor dat de Barisan Nasional voor het eerst in de geschiedenis geen twee derde meerderheid behaalde, en in 2013 wonnen zij de verkiezingen zelfs in vijf van de dertien staten. Een grote bedreiging voor de Barisan Nasional, die hun macht langzaam ziet verdwijnen.

Voordelen

Pakatan Rakyat krijgt steeds meer stemmen omdat de mensen toe zijn aan verandering. De Barisan Nasional heeft er weliswaar voor gezorgd dat Maleisië en dan vooral de hoofdstad Kuala Lumpur steeds moderner wordt, maar ook is de kloof tussen de verschillende grote bevolkingsgroepen (Maleiers, Chinezen en Indiërs) alleen maar groter geworden. Zo krijgen Maleiers veel meer voordelen. Zij krijgen bijvoorbeeld korting als ze een huis kopen en voorrang bij het aanmelden voor plekken op de universiteit. Ook op het gebied van handel en zorg zijn er benefits voor Maleiers te bespeuren.

Niet alleen werkt dit systeem heel averechts (Chinese Maleiers wijken voor hun studie vaak uit naar het buitenland en zijn daardoor veel beter opgeleid), het zorgt ook voor een wettelijke discriminatie die niet langer geaccepteerd wordt door veel inwoners van Maleisië. Vrij logisch ook, als je al tiende generatie Chinees Maleiers bent. Daarom stemmen zij steeds vaker op de PR-coalitie. Andersom is er vanuit de Maleiers een enorme jaloezie ten opzichte van de succesvolle Chinezen.

Bidden

Het probleem is alleen dat Pakatan Rakyat ook de oplossing niet lijkt te zijn. Ten eerste is het systeem van de coalities erg achterhaald: er zijn daardoor maar twee opties om op te stemmen, BN of PR. De huidige overheid of de oppositie dus. Daarnaast is er geen enkele zekerheid dat het met Pakatan Rakyat aan de macht beter wordt voor de Chinezen en Indiërs. Zij beloven wel gelijkheid voor iedereen, maar zijn tegelijkertijd veel strenger Islamitisch. En dat is iets wat voor de niet Islamitische bevolkingsgroepen ook niet handig is. Zo werd er in één van de staten in handen van PR de regel ingevoerd dat alle winkels vijf keer per dag moeten sluiten om te bidden. Iets waar de Chinese en Indiase ondernemers vervolgens openbaar over klaagden. Zij hoeven tenslotte van hun geloof niet vijf keer per dag te bidden.

Vooralsnog lijkt het er wel op dat Pakatan Rakyat de enige serieuze concurrent van de Barisan Nasional is. Veel Chinezen en Indiërs voelen zich alsof ze geen andere keuze hebben dan op PR te stemmen. In hun programma staat te lezen dat ze onder andere tegen corruptie en voor gelijkheid van alle “rassen” staan, zoals de bevolkingsgroepen hier genoemd worden. Het zijn mooie beloftes. Maar of Maleisië er in de praktijk ook op vooruit gaat, weet niemand echt zeker.