Niger: 'Het was een en al chaos, het ziekenhuis zat barstensvol'

De meningitisepidemie blijft Niger teisteren. Sinds januari zijn er volgens de autoriteiten al 479 van de 7.446 geregistreerde gevallen gestorven. Dokter Clément Van Galen vervoegde het medische urgentieteam van Niamey op 1 mei 2015. Hij vertelt ons over de uitdagingen die ze tijdens de epidemie al het hoofd moesten bieden.

  • © Sylvain Cherkaoui De 7 jaar oude Abdouraza Hamani kreeg meningitis in Niamey. © Sylvain Cherkaoui

Toen ik begin mei in het Lazaret-ziekenhuis van Niamey aankwam, was de chaos enorm. Het ziekenhuis zat barstensvol! Elke dag namen we 350 patiënten met meningitis op en behandelden we nog eens bijna 400 ambulante patiënten. Om genoeg bedden ter beschikking te kunnen stellen, moesten we de patiënten die zich beter voelden uit het ziekenhuis ontslaan en hun behandeling ambulant voortzetten.

Niet veel later kwam er een extra medisch team om ons te helpen bij de verzorging van de patiënten.

In de voorbije twee weken is het aantal opgenomen patiënten per dag aanzienlijk gedaald, van 100 naar 30. We bereiden ons nu echter voor op een nieuwe opstoot die zou kunnen voorkomen in Niamey, maar ook in andere regio’s van het land die door de epidemie getroffen worden. We moeten er immers voor zorgen dat de zieken zo snel mogelijk opgevangen en naar uitgeruste structuren doorverwezen worden voor een behandeling.

Koorts, stijve nek en braken

Als ze tijdig wordt gestart, is de behandeling van meningitis vrij eenvoudig: één antibioticakuur van Ceftriaxone gedurende vijf dagen volstaat. De jonge patiënten – de meeste tussen 5 en 30 jaar oud – zijn de grootste slachtoffers. Als ze bij ons aankomen, hebben ze doorgaans koorts, een stijve nek en moeten ze braken.

Meningitispatiënten kunnen zich het ene moment perfect goed voelen en dan plots complicaties vertonen waardoor ze snel intensieve zorgen nodig hebben.

Soms zijn er kinderen die de hele nacht krampen hebben en pas de volgende ochtend naar het ziekenhuis worden gebracht. Helaas zien we elke dag mensen in comateuze toestand aankomen. Nog al te veel zieken wachten te lang om op consultatie te komen en dan is het te laat om ze te kunnen redden. Gelukkig zijn er ook mensen met lichte symptomen die nog zelf kunnen stappen. Hun overlevingskansen liggen aanzienlijk hoger.

Meningitispatiënten kunnen zich het ene moment perfect goed voelen en dan plots complicaties vertonen waardoor ze snel intensieve zorgen nodig hebben.

Dat is het moeilijkste aan meningitis. Complicaties steken de kop op als de bacterie bijzonder kwaadaardig is. Ze put de suiker- en waterreserves en zo ook het lichaam uit. De bacterie veroorzaakt een aaneenschakeling van infecties in het lichaam die leiden tot uitdroging en koorts, en uiteindelijk ook de vitale organen aantasten. Daarom volgen we de toestand van onze patiënten op de voet, en meten we bij elke patiënt de bloedsuikerspiegel en de vitale functies naarmate zijn of haar toestand verandert.

De dood aanvaarden

De Nigerese bevolking is zich bewust van het gevaar van de ziekte. In het begin van de epidemie heerste er in Niamey een zekere psychose, maar vandaag lijkt de bevolking de symptomen goed te kennen. Steeds meer mensen komen op consultatie zodra ze hoofdpijn of een stijve nek krijgen. Veel mensen willen zich laten inenten, maar helaas zijn er wereldwijd niet genoeg dosissen beschikbaar voor deze stam van meningitis. Daarom geeft het ministerie van Volksgezondheid voorrang aan de vaccinatie van kinderen tussen 2 en 15 jaar.

Wat mij vooral raakt, is de manier waarop de bevolking de dood aanvaardt. Wij, medici, vinden het heel moeilijk om de dood te aanvaarden. We weigeren op te geven, zeker als er een behandeling bestaat.

De mensen gedragen zich echter heel waardig en zeggen vaak: “hij is vertrokken” in plaats van “hij is overleden”. Zachte woorden die vaak een groot verdriet verhullen …

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.