Weg van de markt

We arriveren in Gumhang. Het oogt meteen anders dan alle andere afgelegen dorpen die we al bezochten. We zien vrachtwagens volgeladen met groenten op- en afrijden. Overal prijken advertenties van chemische producten. We zien boeren met T-shirts van Magnum, Sunrise, LG Chem, Power Insecticide, één voor één chemische meststoffen en bestrijdingsmiddelen. Wat verderop zien we een boer zijn veld besproeien met chemicaliën.

We stappen uit en spreken één van de boeren aan. Florence komt net terug van de markt in Viscaya: “We hebben de kolen kunnen verkopen. Maar tegen een heel lage prijs. De overheid heeft de markt opengezet voor groenten waardoor er nu een overproductie is. Het grootste deel van mijn opbrengst moet ik nog eens afstaan aan de middlemen. Zij leveren de chemische meststoffen en bepalen de prijs waaraan mijn groenten op de markt verkocht worden. Wij boeren zijn volledig afhankelijk van hen. Ik voel me zo unfair behandeld. Ik verdien met moeite genoeg om mijn familie te onderhouden. Maar voor ons is er geen weg terug.”

Onze toekomstige generatie zal hieronder lijden

Vroeger overleefde het dorp Gumhang van traditionele landbouw met de zoete aardappel als voornaamste gewas. Sinds 2002 is er een weg aangelegd van Gumhang naar de stad. Sindsdien kweken ze groenten voor verkoop op de markt. Ze hadden nood aan geld om de kosten voor school en gezondheid te kunnen betalen. Daarnaast was er ook de druk van de leveranciers van groentezaden en chemische meststoffen die hen rijkdom beloofden als ze overschakelden.

Vandaag zitten zowat alle boeren in Gumhang in de schulden. “Verschillende bedrijven kwamen naar ons dorp om ons te overtuigen over te schakelen op een commerciële groentehandel. Maar het heeft ons niets dan schulden opgebracht”, vertelt Modesto. “Mochten we  kunnen teruggaan naar onze traditionele landbouw, dan deden we het. Maar dit is onze enige inkomst en onze bodem is al afhankelijk van de chemische meststoffen. Onze toekomstige generatie zal hieronder lijden.”

Gedumpte groenten

Langs de weg zien we een hele lading gedumpte groenten liggen. Vaak verdienen de boeren zo weinig aan de verkoop van hun groenten dat ze het evengoed kunnen wegsmijten. “De middlemen, de verhandelaars van de groenten en de chemische meststoffen, verdienen drie keer meer dan de boeren”, legt Ben Solang van CDPC uit. “De boeren verdienen slechts enkele pesos per kilo groenten. Daarvan gaat nog eens de kost voor hun meststoffen en transport af. Als de marktprijs te laag is of de oogst tegenvalt, blijft er voor hen helemaal niets over.”

Waarom houden ze de groenten dan niet gewoon voor zichzelf? Door het veelvuldig gebruik van chemische producten, willen de boeren hun eigen groenten zelf niet meer opeten. Sommige boeren hebben een groentetuin voor eigen gebruik die ze minder besproeien met chemische middelen.

Rijst uit Thailand

“In totaal heb ik vier soorten pesticiden nodig om mijn oogst voor de markt op peil te houden. Daarnaast moet ik nog eens de kost voor de zaden en het transport betalen. Ik zit tot over mijn oren in de schulden. Als we niet kunnen betalen, zit er niets anders op dan onze grond te verkopen aan onze leverancier. Maar dan hebben we helemaal geen recht van spreken meer. Ik wil terug naar de zoete aardappel. Maar het zal zeker twee tot drie jaar duren vooraleer we terug aan biologische landbouw kunnen doen.”

In Gumhang aten we rijst uit Thailand. Rijst met weinig smaak en van mindere kwaliteit. Gumhang importeert goedkope rijst omdat ze het overgrote deel van hun velden gebruiken voor de commerciële groenteteelt. “Dit is een omgekeerde logica”, zegt Ben Solang van CDPC. “Wij stimuleren de vermarkting van groenten, maar pas al een dorp eerst zelfvoorzienend is door traditionele, biologische landbouw. Dat is een stap die je niet mag overslaan.”

Is traditionele landbouw dé oplossing voor de Filippijnse boer? We gaan op zoek naar antwoorden. Maar eerst een korte tussenstop in Tupaya. Daar staat een boer met een gitaar ons op te wachten om zijn protestlied tegen genetisch gemanipuleerde maïs te brengen.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2790   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2790  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.