Een luttel aantal uren nadat we onze intrek hadden genomen in onze nieuwe woonplaats, ontdekten we dat we een filiaal van het ‘Ministère International d‘Evangélisation pour le Salut des Ames’ als buur hebben (en dat de airco zoemt als hij uitstaat). De openingsuren en zangstonden van deze kerk ontlokten ons op de eerste zaterdagochtenden een aantal behoorlijk uit de kluiten gewassen adjectieven.

Met behulp van wat zelfopgelegde slaapbehoeftereductie vertoonden we gelukkig al spoedig tekenen van gewenning. Tijdens de misuren is de airco ook iets minder hoorbaar. De naam van deze kerk, ‘Feu Dévorant’, laat alvast niet veel aan de verbeelding over en alludeert waarschijnlijk aan het specifieke stemtimbre van de predikant (genre Tom Waits met bronchitis).