De verhalen achter de seksbars in Chiang Mai

Mensensmokkel is booming business in Zuidoost-Azië. De grootste risicogroep zijn vrouwen en kinderen, ideaal handelswaar voor prostitutie. In Thailand neemt de seksindustrie hallucinante vormen aan, omdat er stromen westerlingen afreizen naar de tropen om er hun gading te vinden. Het is een mes dat langs twee kanten snijdt: de smokkelaars worden weinig of niet aan de tand gevoeld door de Thaise overheid en de vraag van westerlingen naar prostituees is hoog, erg hoog. Dus draait de molen op volle toeren. Toch zijn er initiatieven van lokale en kleinschalige organisaties, zoals Lighthouse in Action, die een verschil proberen te maken.  

  • © Rosie Gee Rosie bezoekt het dorp van een van de vrouwen die werkt in Zion Café © Rosie Gee
  • © Rosie Gee Rosie geeft Engelse les in het opvangtehuis van Zion Café © Rosie Gee

P. heeft twee kinderen. Zeven en negen jaar oud. Ze heeft ook een berg schulden. Ze heeft daarentegen geen man, geen job en ze heeft nooit een opleiding genoten.

In haar dorp, een kleine nederzetting van een lokale bergstam, hoog in de bergen ten noorden van Chiang Mai, ziet de toekomst er uitzichtloos uit.

Op een dag staat een man in een stijlvol pak, met een zwarte koffer in de rechterhand, op het dorpsplein.  De man is gehuld in een wolk van aftershave en valse hoop. Dit is het begin van talloze verhalen. 

Een valse nieuwe start

De man in het pak spreekt P.’s taal. Hij heeft een fantastisch voorstel voor haar, zegt hij. Een goeie job in de grote stad, in Chiang Mai, haar kans om schulden af te betalen. Hij spreekt over een huis voor haar en haar kinderen, over drie maaltijden per dag. Ze kan nu meegaan, als ze wil. P. kijkt om zich heen en ziet slechts uitzichtloosheid en honger.

Met lichte aarzeling duwt ze haar zoons in de Land Rover, raapt haastig wat kleren bij elkaar en gaat op de achterbank tussen haar kinderen in zitten. Luttele dagen later is P. hard aan het werk in een bar in Chiang Mai. Klanten op hun wenken bedienen met drank. En met haar lichaam. Haar twee kinderen lopen buiten op straat aanstekers te verkopen. Ze gaan naar bed wanneer mama klaar is met werken. Ze slapen in een klein hok achter de bar, samen met een aantal andere vrouwen.

Vrijwilligers van Lighthouse in Action gaan meermaals per week ’s nachts op pad. Ze bezoeken bars waar P. en samen met haar onnoemelijk veel andere vrouwen en kinderen ‘tewerkgesteld’ zijn. De vrijwilligers praten met de vrouwen, ze luisteren naar hen. Soms zitten ze er gewoon, om te tonen dat ze er zijn.

De vrouwen hebben gehoord van Zion Café, het café dat wordt gerund door Lighthouse in Action. Ze hebben gehoord dat ze er terechtkunnen. Dat ze er kunnen aankloppen als ze willen. Dat ze zichzelf en hun kinderen er in veiligheid kunnen brengen. Na een half jaar waagt P. zich schoorvoetend naar Zion Café. Ze kent nu de gezichten van Lighthouse in Action. Ze heeft hen in de bar gezien, woorden en veelbetekenende blikken gewisseld. Ze denkt dat ze deze mensen misschien wel kan vertrouwen, maar ze blijft voorzichtig. 

Nog een paar maanden later woont P. samen met haar twee kinderen in een kamer in het huis van Lighthouse in Action en heeft een betaalde job in het Zion Café. Ze werkt er samen met andere vrouwen die maar een half woord nodig hebben om haar te begrijpen. Ze denkt er nu aan om een cursus te volgen, een diploma te halen. 

De seksindustrie: het gouden kalf voor alleman

Zoals dit zijn er ontelbare andere verhalen. Een berg schulden, een uitzichtloze situatie. Deze vrouwen en hun kinderen zijn de ideale prooi voor smokkelaars.

Mensensmokkel, met een focus op vrouwen en kinderen, groeit nog steeds in Thailand. Thailand fungeert als bron, bestemming en als transit voor deze lucratieve handel. Vrouwen, voornamelijk afkomstig uit bergstammen, worden met valse beloften naar de stad gelokt. Ze hebben geen paspoort, geen geld en zijn de wanhoop nabij.

Bij het horen van het betere leven dat hen te wachten staat, flakkert de hoop op, soms, maar niet altijd, tegen beter weten in. Kort nadien bevinden ze zich in een bar, zijn gedwongen in prostitutie en hun kinderen, indien ze niet verkocht zijn, verkopen prullen op straat of zijn zelf sekswerker.

De Thaise overheid onderneemt bitter weinig om het probleem in te perken

De vrouwenhandel in Noord-Thailand  is een niet te overzien probleem. Het is erg moeilijk om aan officiële cijfers te geraken, omdat de lokale overheden vaak zelf een vuile rol in deze handel spelen.

De Thaise overheid onderneemt bitter weinig om het probleem in te perken: er is geen degelijk monitoringsysteem noch betrouwbaar cijfermateriaal voor handen; ambtenaren hebben te weinig objectieve kennis over de vrouwenhandel en lokale rechtbanken hebben schending van mensenrechten niet op hun prioriteitenlijst staan.

Bovendien bezit het merendeel van de slachtoffers geen identiteitskaart, omdat ze behoren tot een (gevluchte) etnische minderheid. Thailand heeft nog steeds geen regularisatieprocedure voor vluchtelingen en etnische minderheden. 

Desondanks staan er een aantal positieve en hoopvolle initiatieven op poten in Chiang Mai, een stad waar een grote groep van de lokaal en internationaal gesmokkelde vrouwen terechtkomt.

Zelfredzaamheid en opleiding als sleutel voor de toekomst

Emmi Khantana , de oprichtster van Lighthouse in Action, is Thaise en heeft een bijzonder levensverhaal. Vanuit haar eigen ervaringen en een sterk christelijke overtuiging,  besloot ze om Lighthouse in Action op te starten. Lighthouse is geen religieuze organisatie, maar is geworteld in de traditie van naastenliefde.

Het Zion Café is het gezicht van de organisatie: naast een café, dat wordt uitgebaat door vrouwen die bij Lighthouse zijn komen aankloppen, is er ook een hostel. Zion Café is een zelfbedruipend bedrijf dat enerzijds gewezen slachtoffers van vrouwenhandel tewerkstelt en anderzijds ook een veilig onderkomen wil zijn. 

Vrouwen worden nooit uit de bars geplukt. Het is aan hen om toenadering tot Lighthouse te zoeken en hulp te vragen.

De tweede pijler van Lighthouse in Action is Love Acts. Vrijwilligers, meestal buitenlanders, komen het vaste team voor een langere tijd vervoegen en gaan voornamelijk ’s nachts op stap in Chiang Mai. Ze bezoeken de bars waar vrouwen als prostituees tewerkgesteld zijn en proberen contacten met hen te leggen. Ze proberen een luisterend oor te zijn en te tonen dat er iemand is die klaarstaat voor hen en die betrouwbaar is.

Vrouwen worden nooit uit de bars geplukt. Het is aan hen om toenadering tot Lighthouse te zoeken en hulp te vragen. Verantwoordelijkheid geven en zelfredzaamheid promoten zijn de basisprincipes van Lighthouse in Action. Het duurt soms jaren vooraleer vrouwen hun drempelvrees opzij zetten en aankloppen bij het café.

Een van de redenen hiervoor is een diepgeworteld aspect van de Thaise cultuur. Thai zijn doodsbang om gezichtsverlies te lijden. Zelfs in de meest uitzichtloze situatie is de trots dikwijls groter dan de wil om hulp te vragen. Bovendien koesteren de vrouwen een begrijpelijk wantrouwen tegenover vreemden die schijnbaar goeie bedoelingen hebben.

De derde en laatste pijler is X-Life. Met X-Life trekt Lighthouse in Action naar bergstammen en organiseert workshops die gaan van bewustmakingscampagnes, taallessen en alfabetisering tot het aanleren van vaardigheden. Emmi en haar team zetten volop in op opleidingen, onderwijs en tewerkstelling. Enkel zo kan deze risicogroep zelfredzaam worden en instaan voor eigen keuzes.

Emmi wordt bijgestaan door twee vaste vrijwilligers die wonen in het huis, werken met de vrouwen in Zion Café en ook naar de dorpen trekken met X-Life.

‘A diamond is a diamond, wherever you put it’

Het merendeel van de vrouwen die ze in Zion Café ontmoet, zijn vrouwen met dromen en plannen.

Een van de vaste vrijwilligers is Rosie Gee. Twee jaar geleden kwam ze vanuit Engeland naar Chiang Mai en onlangs vervoegde ze het team van Lighthouse in Action. Rosie gelooft sterk in de aanpak van Emmi en focust zich zelf vooral op opleiding. Het merendeel van de vrouwen die ze in Zion Café ontmoet, zijn vrouwen met dromen en plannen. Ze zijn verstandig, maar hebben nooit een opleiding genoten, leefden in precaire omstandigheden en hadden financiële problemen.

Hun wanhoop was vaak zo groot dat ze hun kinderen verkochten en zich lieten meetronen door een pooier die hen een droom van een toekomst beloofde. Hoewel velen onder hen beseften dat ze werden uitgebuit, zagen ze vaak geen andere uitweg.

Rosie is een luisterend oor voor hen, babysit op hun kinderen, helpt hen Engels te leren en moedigt hen aan om een cursus te volgen. ‘Deze vrouwen zijn niet verloren, integendeel. Hun ervaringen hebben geleid tot inzichten en als we ze een job en een opleiding kunnen aanbieden, kunnen ze werken aan een betere toekomst voor zichzelf en hun kinderen. De vrouwen zijn stuk voor stuk prachtig en verstandig. Ik wil er voor hen zijn, omdat ik in hen geloof. A diamond is a diamond, wherever you put it.’

Geïnteresseerd om Lighthouse in Action te steunen? Neem een kijkje op hun website.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2793   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Over de auteur

Met de steun van

 2793  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.