Dit is het verhaal van een jongeman uit Afghanistan en de tocht die hij doorstond om in België te raken. Lovis Somer, studente journalistiek aan de Arteveldehogeschool, tekende het op. ‘Ik kan niet wachten om mijn leven hier opnieuw te starten.’

Fatima Noori was acht jaar toen ze halsoverkop met haar ouders moest vluchten uit Afghanistan. In het boek dat ze over haar ervaringen schreef, krijgt de lezer een inkijk in haar tocht van Afghanistan naar België. We publiceren het tweede hoofdstuk integraal.

Ahmad Ahmadyar was bijna 9 toen zijn vader hem meenam, weg uit Afghanistan. Ze hadden een loodzware missie: een veilige toekomst vinden voor het hele gezin. Vandaag is Ahmad 20 en Belg en neemt hij je graag mee op de haast onmogelijke tocht, die twee jaar duurde. En waarbij één moment bleef plakken.

In de kringloopwinkel waar Rino Feys werkt, heeft zijn Afghaanse medewerker Nesar een bloedneus. Het is sluitingsuur en Rino besluit hem naar huis te brengen. Onderweg vertelt Nesar over de problemen in zijn vaderland. 

Meer dan drie jaar moest een jonge Afghaanse vluchteling het stellen zonder een woord van nieuws over zijn familie die in zijn geboorteland was achtergebleven. Tot hij een antwoord kreeg op de brief die hij zo lang geleden naar zijn ouders had gestuurd.

Negen jaar was de jongen, toen Wereldblogger Denise hem leerde kennen. Op zijn achtste met zijn familie uit Afghanistan gevlucht en onderweg kwijt geraakt. Als alles goed gaat, zal hij zijn vader, moeder, broers en zusje terugzien tegen dat hij twaalf is, na vier jaar van gemis, onzekerheid en radeloosheid. 

Ik ontmoet Amir* op de speelplaats, waar hij met gebogen hoofd tegen een muur leunt. Ik zeg zijn naam. Hij reageert niet. Ik weet niet of ik het juist uitspreek. En ik besef dat dit eigenlijk het begin van alles is: ik weet zo weinig over hem.

‘Hoe langer ik als voogd actief ben met de begeleiding van Niet Begeleide Minderjarige Vluchtelingen, hoe meer ik versteld sta van het ongelofelijke hindernissenparcours voor die jongeren.’

Hoe meer ik als voogd actief ben met de begeleiding van Niet Begeleide Minderjarige Vluchtelingen, hoe meer ik versteld sta van het ongelofelijke hindernissenparcours voor die jongeren. Periodes van kleine overwinningen worden afgewisseld met momenten van enorme tegenslagen, onmogelijke hindernissen en onmetelijk verdriet.

Wat als een gezinshereniging er voor zorgt dat een moeder bij haar ene kind kan geraken maar tegelijk een ander kind moet achterlaten om dat te kunnen doen? Denise De Bondt is voogd van de acht jongens die, op de vlucht zonder ouders, hier zijn beland. Zij vertelt hier hun en haar verhaal, the good and the bad, het wel en het wee.&nb ...