400 jaar geleden werd het Colombiaanse dorp Falan gekoloniseerd. De buitenlandse bezetters haalden er met mijnbouw alle rijkdom uit de bodem. Vandaag is het verzet tegen nieuwe mijnbouw er sterk. ‘Als het aan de milieuactivisten van Falan ligt, eindigt hier en nu de kolonisatie van Falan.’

Comuna 20, een buitenwijk van Cali, staat bekend als een gewelddadige buurt. Tot voor kort werd het gebied geteisterd door bendeoorlogen. Het geweld beu, namen de bewoners het heft in eigen handen. Met toeristische rondleidingen slaagden ze erin het geweld terug te dringen.

Het Colombiaanse leger bezondigt zicht aan illegale afluisterpraktijken. Doelwit: journalisten en mensenrechtenverdedigers. Moritz Tenthoff, medewerker van de ngo Broederlijk Delen in Colombia, legt de vinger op de wonde en pleit voor sancties en structurele maatregelen om deze praktijken een halt toe te roepen.

Ze hadden net een vier weken durende reis doorheen Ecuador begeleid, toen Rein Van Der Sypt en haar vriend Josse besloten om nog enkele dagen te genieten van het moois dat buurland Colombia te bieden heeft. Dat er net een staking was uitgebroken in de grensprovincie wisten ze toen niet.

Op 21 november gingen Colombianen massaal de straat op om te demonstreren tegen de regering van president Duque. Wereldblogger Janneke Nijmeijer was erbij en bracht de staking, die meer dan 100.000 mensen op de been bracht, in beeld.

Vandaag, op 21 november, verwacht de Colombiaanse president Duque een nationale staking die hem en zijn rechts-conservatieve regering aan het wankelen zou kunnen brengen. Wat als een louter sociaal-economische staking begon, is gecumuleerd tot een gigantisch protest vanuit alle hoeken van het land tegen het beleid van president Duque.

Louise Willocx bericht vanuit Colombia, waar ze werkt voor de Vredesrechtbank, opgericht na het Vredesakkoord in 2016. Maar ruim een jaar na het aantreden van president Duque, lijkt het water tussen de partijen weer oneindig diep. Op 29 augustus kondigden enkele FARC-kopstukken aan de wapens opnieuw te willen opnemen. 

Afgelopen vrijdag trokken in Bogotá, de Colombiaanse hoofdstad, zo’n 15.000 manifestanten de straat op om gerechtigheid te vragen voor de bijna driehonderd sociale leiders die vermoord werden sinds het vredesakkoord in 2016.

Dat coca gezond en voedzaam is en medicinale eigenschappen heeft, weten ze in Zuid-Amerika al eeuwen voor de kolonisatie er zijn intrede deed. Het verbod op de cocaplant is een gedateerd imperialistisch erfstuk, dat dient herzien te worden.

Omringd door groene bergen lijkt San Carlos, met zijn kerkpleintje en hangouderen, de Colombiaanse tegenhanger van een vredig Vlaams dorpje. Een wandeling langs de herinneringen schetsen een heel ander beeld. Een dorpsvrouw getuigt.

De moordenaar van je vader doden lijkt kinderspel. In Matar a Jesús krijgt de onschuld de rekening gepresenteerd.

De bal is goed aan het rollen geraakt sinds de bindende volksraadpleging in het Colombiaanse dorp Cajamarca (26 maart 2017), waarmee het permanente verbod op mijnbouwactiviteiten in de gemeente werd ingevoerd.