De overbevolkte Griekse vluchtelingenkampen zijn een broeihaard voor besmetting: handen ontsmetten, afstand bewaren of schoon water krijgen is er erg moeilijk. Eugenie D’Hooghe maakt zich zorgen: wat als de pandemie daar ook toeslaat? Er is geen Europees noodplan, en de Griekse middelen zijn intussen volledig uitgeput.

Elias Abdullah was een maand vrijwilliger in een ziekenhuis op het Griekse eiland Samos. Daar zag hij wat de schrijnende gevolgen zijn van het Europese migratiebeleid en het gebrek aan solidariteit tussen de lidstaten.

‘Brand! Brand!’ is wat je vaak aangeleerd krijgt te roepen om aandacht of hulp te vragen bij noodgevallen. Het brandt in Griekenland, maar niemand die nog omkijkt bij de duizenden noodkreten van mensen op de vlucht.

Naar aanleiding van een erfeniskwestie bracht Aster Kalogrias een week door in zijn geboortedorp, in het binnenland van Centraal-Macedonië in Griekenland. Hij kreeg er een unieke inkijk in het reilen en zeilen van Grieks mijndorp in tijden van crisis. 

Voor de tweede nacht op rij slaapt een Koerdisch Syrisch gezin van acht op straat, voor de poort van Pikpa, het vluchtelingenkamp waar ik werk. Ze sloegen op de vlucht voor vechtpartijen in kamp Moria. 

Soms zag ik steeds dezelfde patiënten opnieuw, week na week na week. Ik zag altijd dezelfde gezichten in de rij voor de behandelkamer. Ze hadden klachten over hoofdpijn, algemene pijn, en slaapproblemen. Ik schreef hen behandelingen voor, maar niets werkte. Ze kwamen een week later terug, met dezelfde klachten.

Vorige week met Climaxi op expeditie in Griekenland, bezochten we een vluchtelingenkamp op het eiland Lesbos. Daags nadien vonden we in een baai op de Zuidkust de resten van een rubberboot.

Vorige week werden nieuwe cijfers door het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties (UNHCR) gepubliceerd die aantonen dat het aantal gedwongen ontheemden een nieuw hoogtepunt heeft bereikt: 65 miljoen. Per minuut worden 24 mensen ontworteld, vier keer zoveel als een decennium geleden. De Europese leiders in Brussel moeten zi ...

Federica Zamatto, medisch coördinatrice bij Artsen Zonder Grenzen (AZG) voor de programma’s voor migranten. Vorige week bezocht ze Lesbos en was woedend om wat ze gezien heeft. 'Europa koos ervoor om de migranten en asielzoekers onder het tapijt te vegen, alsof ze niet meer zijn dan een beetje stof.'

Marina Spyridaki werkt als psychologe voor AZG bij de vluchtelingen op het Griekse eiland Kos, waar ze wachten op papieren om via Athene hun tocht te kunnen voortzetten.

Vijf jaar crisis en besparingen bracht Athene meer politie, meer fietsen en twee zelfdodingen per dag. Tussen angst, woede en onzekerheid groeide de stad ook uit tot hét laboratorium voor burgerzin in Europa. De artistieke tak van deze onderstroom transformeerde haar bovendien in een oogstrelend mekka voor sociaal- en politiek kritische muurkunst. ...