Het gaat fout in de West-Afrikaanse Sahel, schrijft Mien De Graeve die tien jaar in Burkina Faso woonde. Het ene na het andere land wordt geconfronteerd met een militaire coup. Het anti-imperialistische discours tegen (hoofdzakelijk) Frankrijk is dankbaar, en ook heel terecht. Maar het is onzin om het ‘alleen maar’ over Frankrijk te hebben. ...

In Wùlu (2016), de eerste langspeelfilm van regisseur Daouda Coulibaly, ontmoeten we Ladji (Ibrahim Koma), een ex-crimineel die al vijf jaar bij een busjesbedrijf werkt, maar ontslag neemt wanneer de onervaren neef van zijn baas een hogere positie krijgt dan hij. In plaats van een andere legale job te zoeken, gaat hij aan de slag als drugskoerier. ...

Eén van de dingen die mij het meeste intrigeert in de cartografie zijn grenzen. Dit omdat een grens in tegenstelling tot een rivier, straten of huizen, geen fysiek object is. Een grens is onzichtbaar, en is in feite gewoon een creatie van de mens.

Oorspronkelijk zou mijn blogpost over wapenstilstand gaan, en hoe dit feest hier in Mali toch wel een vreemd smaakje heeft. Maar na de aanslagen in Parijs van gisterenavond is dat smaakje ineens wel heel vreemd geworden…

Seïdina Ousseini was een jaar lang projectverantwoordelijke voor Artsen Zonder Grenzen (AZG) in Ansongo, in het noorden van Mali. Hij getuigt over de moeilijkheden die AZG er ondervindt om medische zorgen te verstrekken aan de bevolking die zwaar gebukt gaat onder de politieke crisis en de onveilige omstandigheden.