Doorgedreven pacifisme met een oproep tot ontwapening is allesbehalve een teken van zwakte, schrijft MO*columnist Thomas Goorden. ‘Net in reactionair geweld zit geen greintje moed of creativiteit.’

Ooit kwamen ze zelf als vluchteling naar België, nu helpen ze Oekraïense vluchtelingen. Hoe vergelijken deze hulpverleners hun eigen ervaringen met wat vandaag gebeurt? Voor MO* getuigen ze over verlies, veerkracht en de stap van vluchten naar helpen. Vandaag: Derya uit Turkije.

Vorig jaar raakten 1172 mensen gedood of verwond door clusterbommen, het hoogste aantal sinds 2010. Dat is vooral te wijten aan de wijdverbreide inzet van clusterbommen in Oekraïne.

Het vredesniveau in de wereld is voor het negende jaar op rij gedaald, blijkt uit de Global Peace Index van het Institute for Economics & Peace. 238.000 mensen stierven als gevolg van conflicten, een stijging met 96 % tegenover 2021.

Er is nog steeds geen duidelijkheid over wie nu de VN-klimaattop in 2024 kan organiseren. Het is de beurt aan een Oost-Europees land, maar de conflicten tussen Rusland en Oekraïne en Armenië en Azerbeidzjan maken eensgezindheid onmogelijk.

Nu er plannen zijn om in Den Haag een centrum op te richten om oorlogsmisdaden in Oekraïne te vervolgen, gaan er ook steeds meer stemmen op die stellen dat de wereld fundamenteel anders moet reageren op dit soort misdrijven. 

83 landen ondertekenden recent een nieuw internationaal akkoord tegen het gebruik van explosieve wapens in bevolkte gebieden. Dat blijkt hoognodig: maar liefst 9 op de 10 slachtoffers van bombardementen in bewoond gebied blijken burgers te zijn. MO* legde de impact van de bommenoorlog onder de loep.

In het globale Zuiden is de toon over de Russische invasie van Oekraïne heel anders dan in het Westen. Experts zien een nieuwe beweging van landen die zich niet gebonden voelen aan de grote machtsblokken en onpartijdig blijven. 

Waarom is de steun voor de ene vluchteling groter dan voor de andere? Waarom werden voor Oekraïne meer middelen beloofd dan voor Jemen? Omdat structureel racisme, helaas en vaak onbewust, in Europa nog steeds bestaat, stelt MO*ontwikkelaar Tracy Tansia.

Toen de Turkse studente Yagmur Varkal hoorde dat ze moest betalen voor een vaccin dat haar beschermt tegen baarmoederhalskanker, was haar verontwaardiging groot. Ze daagde de gezondheidsautoriteiten voor de rechtbank om haar geld terug te krijgen en behaalde daarmee een historische overwinning.  

Amnesty International is scherp in zijn jaarrapport 2021 en spreekt over een gitzwart jaar voor de mensenrechten. Corona-ongelijkheid, inperkingen van de vrije meningsuiting en cybercontrole bleven ongestraft. Gezondheidszorg en kwetsbare economieën kwamen aan de rand van de afgrond te staan.

MO*columnist Walter Zinzen begrijpt de drang van een deel van de Europese bevolking om de wapens op te nemen ‘ter verdediging van Oekraïne’ niet. Voor hem is de sanctiepolitiek tegen Poetin de enige juiste. Gelukkig ‘beseft de NAVO dat deelname aan deze oorlog de kortste weg naar een wereldoorlog is’.