Twee jaar is de oorlog in Oekraïne bezig. Ondanks de vernietigende impact van het geweld is het einde nog niet in zicht. Volgens de vredesbeweging faalt de militaire aanpak en is het de hoogste tijd om te ijveren voor een staakt-het-vuren en diplomatie.

Volgens twee Spaanse onderzoekers heeft de Europese Unie haar landbouw- en voedingsindustrie gebouwd op de uitbuiting van arbeidsmigranten. Zonder deze werkkrachten stort het systeem in. Hoog tijd dat we als samenleving hun leefomstandigheden verbeteren, schrijven de onderzoekers.    

We zijn al lang deelgenoot in de oorlog in Oekraïne, of we het nu willen of niet, zegt hoogleraar conflictstudies Jolle Demmers. ‘En daarmee dragen wij medeverantwoordelijkheid voor zowel de escalatie als een uitweg uit deze hel.’

‘Menen we het ernstig met onze solidariteit met tijdelijke en internationaal beschermden? Dan is nú een globaal plan van aanpak nodig’, stelt Julien Aernoudt van vzw Orbit. Hij tipt de regeringen in ons land hoe ze kunnen leren uit de opvang van de Oekraïense vluchtelingen.

Hoe kunnen we het oorlogsgeweld in Oekraïne stoppen? Volgens enkele vredesactivisten is meer wapens sturen niet de juiste aanpak. Ons land zou aan de-escalatie moeten werken door onder meer asiel te verlenen aan de mensen die niet langer het vuile werk willen opknappen.

De Russische invasie in Oekraïne veroorzaakt niet alleen menselijk leed, maar zorgt ook voor de vernietiging van de Oekraïense natuur. Babs Verhoeve van de actiegroep Stop Ecocide NL vindt het hoog tijd dat Rusland vervolgd wordt voor ecocide. ‘De juridische middelen daartoe zijn voorhanden.’

Met de oorlog in Oekraïne wordt Europa diep in het groene hart geraakt. ‘Er zijn zorgwekkende aanwijzingen dat de schade voor de Oekraïense natuur bijzonder groot zal zijn’, zeggen Bohdan Vykhor en Andreas Beckmann van het Wereldnatuurfonds (WWF).

Woorden vormen de wereld en de werkelijkheid, schrijven Rory Finnin en Thomas D. Grant, hoogleraren aan de universiteit van Cambridge. Ze vinden het hoog tijd om Rusland bij naam te noemen als de staat die verantwoordelijk is voor het ontketenen van dood en verderf in het hart van Europa.

Voor de wereld is de Russische inval in Oekraïne het begin van een onverwachte oorlog met een onverwacht verloop, schrijft de Oekraïense auteur Ostap Ukrainets. ‘Voor ons is het de afsluiting van een lang historisch proces. De uiteindelijke verbreking van alle contact met onze agressieve buurman.’

Het plan van de Europese Unie om Europa minder afhankelijk te maken van Russische fossiele brandstoffen, heeft grote gevolgen voor landen met minder financiële slagkracht, schrijft onderzoeker Mathieu Blondeel. ‘De EU riskeert ermee om niet-westerse ontwikkelingslanden verder te vervreemden.’ 

Al meer dan een maand leeft de hele bevolking van Oekraïne in een nachtmerrie, zegt Michelle Bachelet, Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties. Ze pleit voor een onmiddellijk einde aan de vijandelijkheden.

De berichtgeving over de oorlog in Oekraïne illustreert hoe genderstereotypen aan het veranderen zijn, schrijven hoogleraren Mediastudies Kristin Skare Orgeret en Bruce Mutsvairo. Mannen worden kwetsbaarder afgebeeld dan vroeger, en de rol van vrouwen in het conflict krijgt meer aandacht.