Lange tijd was columnist Geert Van Istendael ervan overtuigd dat Europa zijn kennis van en ervaring met sociale zekerheid globaal moest exporteren. Tot hij over het battlisme in Uruguay las. ‘Hela makker, omstreeks 1900 stonden ze daar veel verder dan wij met hun herverdelingsdenken.’

Twintig jaar onderhandelden de Europese Unie en de Mercosur-landen vruchteloos over een handelsovereenkomst. En plots, enkele maanden nadat de extreemrechtse president Bolsonaro in Brazilië aan de macht kwam, was er dan toch een akkoord. Veel cynischer kan het niet worden, vindt Wereldblogger Luc Vankrunkelsven. Welke belangen spelen hier mee?

De Europese Unie en de Mercosur-landen, waaronder Brazilië, onderhandelen over een nieuw vrijhandelsakkoord, maar de tekst van die onderhandelingen is nu gelekt. En uit het lek blijkt: het akkoord biedt geen garanties voor klimaat- of milieubescherming. Daardoor komt het al controversiële akkoord nog meer onder druk te staan.

Na 20 jaar onderhandelen kwamen de Europese Unie en Mercosur tot een akkoord. Zou het kunnen dat de EU het akkoord doorduwde op het moment dat Brazilië en Argentinië zich in een economisch en politieke zwakke positie bevinden? 

Denkers en doeners die zich niet naar de bestaande orde voegen maar voorbij het gangbare discours durven gaan met hun vragen, analyses, projecten of effectief beleid. Omdat ze vinden dat we een andere koers uitmoeten of dat er belangrijker dingen te doen staan.