China wil zijn uitstoot van methaan, het tweede broeikasgas na CO2, verminderen. Dat is geen onbelangrijk voornemen, want het land is de grootste uitstoter van methaan ter wereld.
Eindejaar betekent: tijd voor lijstjes. En het hoogstnodigste lijstje van allemaal is misschien wel dat van klimaatgebeurtenissen in 2022. Bent u de draad even kwijt? Wij pikken hem weer op met een overzichtje, van overstromingen in Pakistan tot extreme droogte in Europa.
Een charmeoffensief. Zo kan je de tussenkomst omschrijven van de Amerikaanse president Joe Biden tijdens de Asean-top vorig weekend. Hij wil nauwer samenwerken met het blok van Zuidoost-Aziatische landen en hoopt de invloed van China in de regio te counteren.
Er zijn nauwelijks landen die dit jaar hun klimaatambities hebben opgedreven, zoals ze nochtans beloofd hadden op de klimaattop in Glasgow vorig jaar. De oorlog in Oekraïne leidt zelfs tot een terugkeer naar fossiele brandstoffen.
In het globale Zuiden is de toon over de Russische invasie van Oekraïne heel anders dan in het Westen. Experts zien een nieuwe beweging van landen die zich niet gebonden voelen aan de grote machtsblokken en onpartijdig blijven.
Een nieuw “veiligheidspact” tussen Australië, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten jaagt een schokgolf door de regio rond de Indische en de Stille Oceaan. Niemand zegt luidop dat het pact gericht is tegen China, maar daar laat geen enkel land zich door misleiden.
Wie weet waar onze wollen sokken vandaan komen? De zachtste wol komt vaak uit Australië, en schapenboeren snijden er de huid van hun dieren weg of besproeien hen met insecticiden. Een lichtpuntje: consumenten vragen steeds meer naar wol zonder dierenleed.
De spanningen tussen de Verenigde Staten en China lopen weer op: Donald Trump wil dat de populaire TikTok-app vanaf zondag niet meer gedownload kan worden in zijn land. Waar gaat het naartoe met die twee?
Honderd procent van de 4G-apparatuur in ons land komt van Chinese leveranciers. Na dertig jaar globalisering zijn de economieën van het Westen en van China nauw verweven, maar er klinken steeds meer stemmen om die banden af te bouwen. Maar zo makkelijk is dat niet, zeggen enkele Belgische multinationals in vertrouwen aan MO*.
‘Een WHO-directeur-generaal kan een lidstaat niet te hard aanpakken, en zeker niet eentje als China of Amerika.’ Het is een treffend antwoord van een Europese topdiplomaat. De vraag: waarom de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) niet strenger optrad tegen China.
China en India, samen goed voor 2,7 miljard inwoners, gaven vorig jaar een recordbedrag uit aan defensie. De belangrijkste reden daarvoor is 'de perceptie of zelfs realiteit van dreiging', zegt onderzoeker Siemon Wezeman.
Regeringen in rijke landen moeten arme landen niet negeren in de strijd tegen het coronavirus, anders is het onmogelijk de ziekte onder controle te krijgen. Daarop wijzen ontwikkelingsexperts.