Wat voor u en mij een zonnig Pinksterweekend was, kreeg in India de kleur van een politieke hoogmis. MO*medewerker Gie Goris: 'De beelden laten geen twijfel: Modi zwaait de sengol.'

De Nobelprijs voor Vrede wordt vandaag uitgereikt aan de journalisten Maria Ressa en Dmitry Moeratov. Maar slechts twee namen noemen riskeert veel andere journalistieke initiatieven én vormen van repressie onzichtbaar te maken, schrijft Gie Goris.

'We hebben wereldwijde solidariteit nodig om de klimaatcrisis te keren. Maar daarop rekenen zonder solidair te zijn tijdens een globale pandemie is niet alleen hypocriet maar ook dom.' Dat schrijft MO*hoofdredacteur Jago Kosolosky.

‘Het was de voorbije jaren vruchteloos zoeken naar nieuws of achtergrond over Afghanistan’, schrijft voormalig MO*hoofdredacteur Gie Goris. Hij dook in het eigen archief en biedt ons een korte handleiding om de spectaculaire gebeurtenissen in Afghanistan vandaag beter te begrijpen. ‘Lees de geschiedenis, als de toekomst je interesseert.’

Westerse legers vertrekken zo onopvallend mogelijk uit Afghanistan. Volgens MO*medewerker Gie Goris moeten we er niet op rekenen dat de NAVO de juiste lessen zal trekken uit het debacle.

De MO*redactie vat 2019 samen in beeld, en de keuze van hoofdredacteur Gie Goris valt op Narendra Modi, in veelvoud. ‘Het was kiezen tussen oorzaak of gevolg. Tussen een triomferende Modi, in mei herverkozen tot premier van India met absolute meerderheid, of woedende menigten op straat tijdens de demonstraties in december tegen Modi’s beleid. ...

Een week geleden leek de eerste horde op weg naar vrede in Afghanistan genomen: de VS en de Taliban waren tot een akkoord gekomen. Intussen is er niets over van de voorzichtige hoop dat er ook onderhandelingen met de Afghaanse regering zouden komen. De Afghanen houden de adem in en vrezen voor meer geweld.

Centraal-Azië is grotendeels onbekend gebied. Gelukkig is er Siegfried Bracke, die alvast Oezbekistan goed leerde kennen, zegt hij zelf. Bracke zou wel wat meer vrije markt en mensenrechten willen, maar begrijpt toch dat het regime niet al te kwistig omspringt met democratische hervormingen. Want stabiliteit is het belangrijkste.

We hebben er weinig van gemerkt deze week, maar de herfst is begonnen. Waar we  nog veel minder van gemerkt hebben, is dat de wereld deze week –woensdag om precies te zijn, de dag dat onze kalenders ook het begin van de herfst aangeven- de Internationale Dag voor de Vrede gevierd heeft. Er is dan ook zo weinig vrede, denkt u, dat er hele ...