Zijn we soms bang van de stilte? vraagt MO*columnist Jan Mertens zich af. 'In tijden van een kantelend klimaat kan net een beetje stilte ons misschien wel helpen om in te zien hoe absurd het "normale" kan zijn.'

Alles is er, schrijft MO*columniste Virginie Platteau, om onze hedendaagse universele uitdagingen aan te pakken. Maar dan moet wel het hele systeem op de schop. 'Het kapitalisme loslaten betekent een existentiële crisis.'

Welk voedsel willen we en wat willen we ervoor opgeven? vraagt MO*columniste Virginie Platteau zich af. ‘De wereldbevolking voeden, dat wíl de agro-industrie niet. Overproductie en inadequate distributie zijn inherent aan het systeem waarin winstmarges voorgaan op het voeden van de mensheid.’

Was het een naïef besluit van MO*columniste Tine Hens in 1989 om geen vlees meer te eten? ‘Als ik nu naar mijn 15-jarige zelf kijk, voel ik een barst in mijn hart. Maar ik denk ook: liever naïef dan gewetenloos.’

Tijdens de legendarische coronalente van 2020 herontdekte MO*columniste Virginie Platteau de weldaden van tuinieren. Het voelde aan als een welgekomen pauze, maar niet op de manier zoals eerste minister De Croo dat ziet.

De kritiek op een eenzijdige focus op individuele verantwoordelijkheid in de klimaatcrisis is terecht, en tegelijk mogelijk een beetje misleidend, schrijft MO*columnist Jan Mertens. ‘Laten we naar onszelf kijken als burgers, en niet als consumenten. Individuele stappen doen ertoe.’

Hoe moeten we omgaan met landbouw? Een jonge boer en een studente rechtspraktijk uit de Kempen gingen erover in gesprek — en MO*columniste Tine Hens luisterde mee. Een gedachte-uitwisseling over melk en vlees, over de goktent die de markt is en vooral: over dromen. 

Er schort wat aan de machtsverhoudingen in de klimaatbeweging, ziet MO*columniste Faïrouz ben Salah. Waarom mogen Europese activisten keer op keer opdraven en komen stemmen uit pakweg Marokko of Algerije zelden aan het woord? ‘Ik mis veel gezichten op het internationale klimaatpodium.’

MO*columniste Kiki Berkers zag op de klimaattop hoe België met gastland Egypte een nieuw internationaal initiatief voor waterstofpartnerschappen oprichtte. Die kunnen een belangrijke rol spelen in de globale energieomslag. Maar ‘of die transitie ook rechtvaardig zal zijn, is verre van zeker’.

De schoonbroer van MO*columniste Liesbeth Gijsel is landbouwer. Waarom hij geen bioproducten teelt, had ze hem eens gevraagd. Maar het antwoord bleek veel minder eenvoudig dan de vraag.

Wat als verantwoord consumeren de evidente optie zou zijn? MO*columniste Liesbeth Gijsel breekt een lans voor duurzaam, maar ook onbezorgd winkelen voor de consument. ‘Wat als ik in de supermarkt gewoon hele schappen vond met verantwoorde producten? Dat bestaat toch al voor dieetproducten?’

“Commons”, waarbij mensen gezamenlijk iets beheren en daar afspraken over maken, zitten in de lift. MO*columniste Liesbeth Gijsel juicht zulke initiatieven toe. Met buren beheert ze zelf een samentuin.