Wies Willems, beleidsmedewerker grondstoffen bij Broederlijk Delen, overloopt de hoopgevende en zorgwekkende evoluties in Latijns-Amerika, een continent tjokvol mineralen en metalen die onmisbaar zijn voor de energietransitie.

We weten dat we te veel vlees eten en produceren, schrijft econoom Jonas Van der Slycken. Maar de individuele overproducent of overconsument met de vinger wijzen, zal weinig zoden aan de dijk brengen. Afkicken van onze vleesverslaving vraagt om collectieve rituelen.

We hebben niet alleen een energietransitie nodig, maar ook een omslag in het Europese grondstoffenbeleid. Extractie terugschroeven en mondiale ongelijkheden aanpakken, daar moet het om gaan. Waar blijft de ‘sense of urgency’? vraagt beleidsmedewerker bij Broederlijk Delen Wies Willems zich af.

Dat financiële instellingen mee verantwoordelijk zijn voor mensenrechtenschendingen, klimaatverandering en natuurvernietiging is bekend, schrijft MO*ontwikkelaar Wies Willems. Het is dan ook wraakroepend dat de sector erin slaagt om te ontsnappen aan nieuwe Europese duurzaamheidsregels.

De EU profileert zich met haar Green Deal graag als wereldkampioen duurzaamheid en mensenrechten. Maar in de gesprekken over een internationaal verdrag dat de straffeloosheid van multinationals aan banden moet leggen, blijft ze al acht jaar aanmodderen, schrijft MO*ontwikkelaar Wies Willems.

Onze afhankelijkheid van Russisch gas, de energiecrisis of de klimaatverstoring: MO*ontwikkelaar Jonas Van der Slycken ziet ontelbare redenen om ons gebruik van fossiele brandstoffen uit te bannen. Maar hoe zou een doortastend beleid dat ook nog eens sociaal en rechtvaardig is eruit kunnen zien? 

Veel mensen blijven inzetten op groei als deel van het economisch herstel na corona, schrijft MO*Ontwikkelaar Jonas Van der Slycken. Dat komt volgens hem omdat de huidige economieën structureel afhankelijk zijn van groei, ‘Er zijn alternatieven, alleen hebben de beleidsmakers dat nog niet helemaal begrepen.’

Het klimaatactivisme is terug. Dat is broodnodig voor wie wil genieten van zijn oude dag, schrijft econoom Jonas Van der Slycken. ‘Het aantal betrokken burgers zal nóg sneller stijgen dan de concentratie van broeikasgassen in de atmosfeer.’

In zijn laatste bijdrage voor De Ontwikkelaars zoomt Gorik Ooms in op het verband tussen gezondheid en sociaal circulair ondernemen. Hij doet dat aan de hand van de ebolacrisis die nog steeds in Congo woedt.

Onze gewone democratische routines lijken te kort te schieten om de klimaatcrisis te lijf te gaan. Kan meer democratie de wereld redden? Het lijkt in elk geval een noodzakelijk onderdeel van de oplossing. Maar niet voldoende.

Tot eind vorig jaar leek het nog makkelijk: toen had je nog klimaatontkenners en het volstond om ze te overtuigen door hen meer wetenschappelijk bewijs voor te leggen van de opwarming van het klimaat. Alleen is het niet zó eenvoudig, stelt ontwikkelingsexpert Tom De Herdt. Klimaatontkenners heb je in alle kleuren en tinten. Het maakt duidelijk dat ...

Een recente studie van het IMF schetst geen rooskleurige economische toekomst voor ontwikkelingslanden. De fase van industrialisering wordt in vele ontwikkelingslanden eenvoudigweg overgeslagen. Daarom leggen die landen zelden een basis voor nieuwe investeringen, innovatie en groei. Is het geen tijd om een andere economische realiteit aan ...