Na meer dan zes maanden heeft de gruwelijke oorlog in Gaza heel wat zaken onthuld, schrijft MO*columniste Layla El-Dekmak. ‘De dubbele moraal van het Westen is nog nooit zo schaamteloos onthuld als nu. Mensenrechten en internationaal recht gelden nochtans voor iedereen.’

Een lans breken voor vrede is niet laf, maar misschien het moedigste wat vandaag mogelijk is, schrijft MO*columnist Michael De Cock. 'Wie vrede als doel heeft, maar geweld als middel inzet, bevindt zich op het gevaarlijke pad van de escalatie.'

In zijn column vraagt oud-journalist Walter Zinzen zich af wie de terroristen zijn in Israël. Hamas? Zeker. Maar zijn ze de enigen? Hoe noemen we het dagelijkse doden van honderden ongewapende burgers, mannen, vrouwen, kinderen, zieken en mensen met een handicap? Heiligt het doel echt de middelen?

In tijden van oorlog staat de deontologie van journalisten en fotografen onder druk, ziet Alexandro Yaramis van StampMedia. Gruwelijke, vaak zeer expliciete beelden van de slachtoffers in Gaza gaan de wereld rond. Maar is dat wel de beste aanpak om mensen te informeren?

Hoe gevaarlijk is Duitsland? Die vraag stelt MO*columnist Geert van Istendael zich. ‘Nee, het bruine beest is niet dood en dat monster heeft zijn hol vlak naast ons land.’

Doorgedreven pacifisme met een oproep tot ontwapening is allesbehalve een teken van zwakte, schrijft MO*columnist Thomas Goorden. ‘Net in reactionair geweld zit geen greintje moed of creativiteit.’

Nu er oorlog woedt in Europa kan de vrede elk steuntje in de rug wel gebruiken. 2024 wordt daarvoor een cruciaal jaar, schrijft Merel Selleslach, MO*columniste van de maand en onderzoeker bij het Vlaams Vredesinstituut. En geloof het of niet: onze beleidsmakers worden daarbij cruciale spelers.

Meer wapens leveren om conflicten te bezweren? Dat is een zwart-witbenadering van vrede, betoogt medewerker bij het Vlaams Vredesinstituut en kersvers MO*columnist van de maand Merel Selleslach. Want vrede heeft ook nood aan welvaart, gelijkheid en rechtvaardigheid, en sterke instellingen.

Christenen herdenken dezer dagen de geboorte van Jezus. Ze zijn dankbaar voor zijn leer, die vrede op aarde had moeten brengen, schrijft Walter Zinzen. Maar zullen we dan op Pasen niet beter het falen van zijn volgelingen herdenken in plaats van het onwaarschijnlijke verhaal over zijn verrijzenis?

We kijken er amper nog van op: corruptie, misbruik, desinformatie, grensoverschrijdend gedrag of flagrante schendingen van mensenrechten, schrijft MO*columniste Bieke Purnelle. ‘Wij verwachten meer eerlijkheid en ethiek van de gemiddelde twaalfjarige dan van mensen op besluitvormende posities.’

Taal is nooit neutraal. Het is duidelijk dat er een rechtstreeks verband is tussen woorden en daden en tussen verkiezingstaal en beleid, schrijft MO*columniste Bieke Purnelle. Kijk maar naar bijvoorbeeld Viktor Orbán. Die deed precies wat hij de Hongaren beloofde.  

Poetin voert een ‘Kulturkampf’ tegen Europa, schrijft MO*columnist Geert Van Istendael. 'Het is een strijd op leven en dood tussen twee levenswijzen die onverzoenlijk worden geacht. Hij speelt met ons, als een kat met een muis. Een kolossaal vette muis.'